เธอชื่อพราวเป็นผู้จัดการส่วนตัวของผม ผมกับเธอเผลอมีความสัมพันธ์เกินขอบเขตในวันที่รู้ว่าทิชาหายไป ความสัมพันธ์ที่ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิด วันนั้นทิชาเหลือไว้เพียงจดหมายที่พิมพ์แล้วปริ๊นออกมา ในเนื้อความจดหมายบอกประมาณว่า ‘ทิคิดว่าเราพอกันแค่นี้ดีกว่า อยู่กับเกอร์ทิไม่มีความสุขอีกแล้ว ทิต้องการอิสระ ต้องการความชัดเจน ซึ่งเกอร์ให้ไม่ได้ ต่อไปนี้เกอร์ทำตามฝันของเกอร์เลยนะ ทิก็จะไปตามทางของทิ เราต่างคนต่างมีชีวิตใหม่ ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา ขอให้ทิกเกอร์โชคดี ส่วนทิก็จะมีความสุขกับคนที่มีเวลาให้ทิ ขอให้เข้าใจความรู้สึกทิด้วยนะ’ คือเนื้อความจดหมายคร่าว ๆ ที่ผมจำได้ ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกันทิชานั่งดูข่าวที่ผมให้สัมภาษณ์กับอลินถึงเรื่องแต่งงานที่แฟนคลับพากันเข้าใจไปเอง จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก จะว่าเข้าใจไปเองก็ไม่ได้เพราะทางต้นสังกัดสั่งให้เราทำเหมือนคู่รัก ประกาศว่าคบกัน แฟนคลับไม่ได้ผิด ผิดที่ผมเห็