Aracın gelip bizleri almasıyla tarlaya geçmiştik. Tüm gün ekinleri ekmeyle geçerken çok yorulmuştum. Yemek için öğle arası verdiğimiz de Hacer ananın bana hazırladığı şeyleri yediğim de içimde ki mutluluk kendini sürdürmeye devam etmişti.
"Kız Goncagül hayırdır yüzün gülüyor." diyen kişiye baktığım da bizim köyün dedikoducusu Nurdan ablaydı.
"Anlamadım Nurdan abla." desem de aslında neyi ima ettiğini iyi anlıyordum.
"Kız mutlusun işte hayırdır bir şey mi var ablam. Bak eğer yavuklun falan varsa söyle ablana kuzum benden sır çıkmaz bilirsin." dese de gözlerimi devirmemek için çok zor kendinimi tutmuştum.
"Yok abla zaten ben kısmetle falan uğraşacak kişi değilim." dediğim de yüzündeki gülümseme farklı bir boyuta taşmıştı.
"Kız korkma korkma ben kimseye demem hem yaşın da geldi görü
