คฤหาสน์วอน
วอนเดินนำหน้ามีอาเข้าไปภายในบ้านโดยที่ไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ออกมาจากบริษัท มีอารู้ดีว่าเขาคงไม่พอใจเรื่องที่เธอขอกลับบ้านเสาร์อาทิตย์นี้ ทว่ามันก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
"เรามีเรื่องต้องตกลงกันนะคะ" มีอาตัดสินใจเอ่ยขึ้นเมื่อเดินมาถึงห้องนอน
"เรื่องอะไรครับ?"
"ก็เรื่องที่คุณไม่พอใจที่หนูจะกลับบ้านไงคะ"
"ก็คนมันแค่ไม่อยากให้ไป"
"แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะคะ อีกไม่นานหนูต้องกลับไปอยู่ที่บ้านหลังจากที่ฝึกงานเสร็จ ตอนนั้นเราก็คงไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้แล้ว" วอนเข้าใจคำพูดของหญิงสาวดี และเขาเองก็ยังไม่ทันเตรียมใจให้พร้อมกับช่วงเวลาที่กำลังจะมาถึงเร็วๆนี้
"เรื่องนี้เดี๋ยวค่อยคุยกันก็แล้วกัน" สีหน้าของเขาไม่สู่ดีนัก
"หิวหรือยังคะ จะลงไปทามื้อเย็นเลยหรือเปล่า?" มีอาถามด้วยความเอาใจใส่เพราะไม่อยากให้เขารู้สึกน้อยใจตนไปมากกว่านี้
"ผมไม่หิว รู้สึกเวียนหัวแล้วก็รู้สึกเหมือนอยาก
