โรงแรม
"คุณวอน ปล่อยนะคะ" แม้วอนจะเมามากแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็ไม่เคยสูญเสียการทรงตัวหรือแม้แต่สูญเสียการควบคุมอารมณ์มาก่อน ทว่าไม่ใช่สำหรับตอนนี้ เพราะตั้งแต่ที่มีอาเข้ามา เขาก็ไม่เคยควบคุมอารมณ์ที่มีต่อเธอได้เลยสักครั้ง
"เดินเร็วๆ สิ หรือจะให้อุ้ม" มือหนาเดินไปกดปุ่มขึ้นลิฟต์และหันกลับมาหาร่างบาง เขาดึงศีรษะทุยเข้ามาใกล้ จากนั้นจึงบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มท่ามกลางสายตาผู้คนเดินเข้าออกภายในโรงแรมเกือบตลอดเวลา
"อื้ม..." มีอาดิ้นขลุกขลักเมื่อเขาเอาแต่ใจตัวเอง เอวบางถูกกอดรัดไว้เเน่นด้วยท่อนแขนแกร่ง ความอบอุ่นและคุ้นเคยแผ่กระจายออกมาเช่นทุกครั้ง วงแขนเรียวจึงโอบกอดรอบลำคอของวอนไว้เช่นกัน
"คิดจะขัดใจผัวตัวเองเหรอ?" เขาถอนจูบออกมาและกดจมูกโด่งลงบนแก้มนวลฟอดใหญ่
"ฉันยังไม่มีผัว เมาแล้วอย่ามาพูดมั่วนะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มกลายเป็นสีแดงระเรื่อเพราะความเขินอาย
"หึ...เอากันทุกวันไม่ให้เรียกผัวเมียจะให้เรีย
