Chartchanok Part
ความเย็นของเครื่องปรับอากาศ ส่งผลให้ฉันตวัดท่อนแขนเรียว หมายจะเกี่ยวกอดร่างของคนที่นอนอยู่ข้างๆ หวังที่จะซุกหาความอบอุ่นจากร่างกายกำยำ แบบทุกครั้งที่ฉันทำ
แต่ทว่า ฉันกลับไขว่คว้าได้เพียงความว่างเปล่า ที่ปกคลุมไปด้วยความเย็นของเครื่องปรับอากาศ ฉันพยายามตวัดแขนซ้ำๆ หากแต่พอมั่นใจ ว่าไม่พบคนที่ฉันต้องการ ดวงตากลมโตก็ค่อยๆเปิดกว้าง งุนงงเล็กน้อย เมื่อพบเพียงความมืดมิดและว่างเปล่า เพราะถ้าเกิดเฮียภาคย์ไปเข้าห้องน้ำ อย่างน้อยๆ ไฟในห้องนอนก็ต้องส่องสว่าง แต่นี่ภายในห้องกลับปกคลุมไปด้วยความมืด
ฉันเอื้อมมือไปยังหัวเตียง พลางกดเปิดสวิทช์ไฟ ก่อนจะมองพื้นที่ว่างข้างเตียงด้วยหัวใจที่เต้นแรง
มือบางลูบไล้ตรงที่นอนที่ว่างเปล่า ซึ่งฉันคิดว่า เป็นที่ที่เฮียภาคย์นอน ไอความเย็นที่ฉันสัมผัสได้ บ่งบอกชัดเจน ว่าเฮียภาคย์ไม่ได้หลับไปพร้อมกับฉัน ทั้งๆที่ก่อนฉันจะหลับ ฉันจำได้ว่าเรานอนกอดกั
