เด็กของเฮีย

ไม่เคยผ่านมือใคร

"พรุ่งนี้หนูมีเรียนตอนสิบโมง คืนนี้ เฮียจะนอนที่นี่ หรือกลับไปนอนที่ห้องคะ หนูเคยนวดให้พ่ออยู่บ้าง หากอยากให้หนูนวดเพื่อผ่อนคลาย หนูก็จะทำให้"

เสียงหัวเราะเบาๆ ดังเล็ดออกมาจากลำคอหนาอีกครั้ง ฉันรู้สึกได้ถึงริมฝีปากและปลายจมูกของเขา ที่ฝังลงมาบนศีรษะของฉันซ้ำๆ หากสิ่งที่ฉันทำได้ ก็คือการอยู่นิ่งๆ เฉยๆ และปล่อยเลยตามเลย

"กลัวฉันทำมากกว่านั้นหรือไง หื้มม.."

มือหนาเคลื่อนมาเชิดปลายคางของฉันให้เงยขึ้นไปมองสบตา ในขณะที่เขามองมาที่ฉันเช่นกัน

"หนูไม่มีสิทธิ์พูดอะไรอยู่แล้วนี่คะ หากเฮียจะทำ หนูก็คงไม่ห้าม ในเมื่อเฮียทำตามที่รับปากไว้กับหนู หนูก็คงต้องทำหน้าที่ของหนูเหมือนกัน"

รอยยิ้มจางๆผุดที่มุมปาก ประดับใบหน้าหล่อเหลา นิ้วเรียวยาวแบบผู้หญิง เคลื่อนมาลูบไล้ที่ริมฝีปากของฉันอย่างแผ่วเบา

"พรุ่งนี้จะให้คนไปซื้อข้าวของเครื่องใช้มาเพิ่มให้ อยากได้อะไรเพิ่มเติม ก็บอกได้ตลอดเวลา"

"หนูเป็นผู้หญิงที่เรียกว่าโชคดีหรือเปล่าคะ ที่ได้มาเจอผู้ชายแบบเฮีย"

ฉันช้อนสายตา มองสบตากับอีกคนนิ่ง

"เธอฉลาดดีนะ รู้วิธีเอาตัวรอดเป็น ถามว่าฉันอยากนอนที่ไหน จะได้ตามไปปรนนิบัติโดยการนวดให้ และบอกรายละเอียดว่ามีเรียนตอนไหน เพื่อเป็นการบอกเป็นนัยๆ ว่าไม่สามารถนอนดึกไปกว่านี้ได้ และเมื่อกี้กลับตั้งคำถามว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เรียกว่าโชคดีหรือเปล่า ที่ได้มาเจอผู้ชายแบบฉัน เพราะลึกๆเธอคาดหวัง คาดหวังที่จะให้ฉันเป็นคนดี!"

ดวงตาของฉันวูบไหวขึ้นมาทันที เมื่อเขากล้าบอกตรงๆว่ารู้ทันความคิดของฉัน

"ฉันไม่เคยบอกกับใครว่าฉันเป็นคนดี อยากให้ฉันดีด้วย ก็เอาความดีเข้ามาแลก อยากให้ฉันแสดงออกกับเธอแบบไหน ก็ทำแบบนั้นกลับกัน"

"ถ้าอย่างนั้น หนูก็ถือว่าเฮียเป็นคนดี และหนูก็จะเป็นเด็กดีของเฮีย"

เป็นอีกครั้ง ที่ฉันสวมกอดที่เอวสอบแน่น ความจริงแล้วฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าผู้ชายที่อยู่ในห้องเดียวกับฉัน จริงๆแล้วเขาเป็นคนแบบไหน ระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ฉันค้นหาประวัติส่วนตัวของเขา และหนึ่งวันที่เราได้เจอกัน ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยด้วยซ้ำ ความช่วยเหลือของเขาทำให้เราได้มาเจอกัน หากเขาจะดีกับฉัน แม้จะต้องการตัวฉัน มันก็ไม่มีเหตุผล ที่ฉันจะร้ายกลับไป

"รางวัลของเด็กดี พรุ่งนี้จะให้คนเอาของเข้ามาให้"

"ของอะไรเหรอคะ"

ฉันถามกลับไป ยอมรับว่าไม่มีความรู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย

"ของเล็กๆน้อยๆ ไม่ได้มีความสำคัญอะไรมากมาย เพียงแต่ต้องให้ จะได้มีช่องทางไว้ติดต่อกัน"

"โทรศัพท์มือถืองั้นเหรอคะ?"

ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองสบตา เขาไม่ได้ตอบสิ่งใดกลับมา นั่นสรุปได้ว่า เป็นแบบที่ฉันคิดจริงๆ

"หนูมีโทรศัพท์มือถืออยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องเอาเครื่องใหม่มาให้หนูก็ได้ หนูไม่ได้ต้องการ สิ่งที่หนูต้องการ มีแค่เงินเท่านั้น หากอยากให้อะไรที่เป็นสิ่งของ ไม่ต้องให้นะคะ หนูขอเป็นเงินแทน"

"เงินสำคัญสำหรับเธอมากถึงขนาดนั้น?"

เขาเลิกคิ้วถาม ดวงตาคมไม่ได้ถ่ายทอดความรู้สึกอะไรมากมาย

"เฮียให้หนูแล้วสิบล้าน หนูยังต้องการเงินอีกสิบล้านนี่คะ"

"หึ.." เขาเค้นเสียงหัวเราะออกมา พลางลากปลายนิ้วเรียวไปตามลำคอของฉันอย่างแผ่วเบา

"รู้หรือเปล่า ว่าผู้หญิงทุกคน อยากได้เงินของฉันทั้งนั้น หากแต่ผู้หญิงทุกคน ต้องการครอบครองตัวฉันด้วยเช่นกัน"

เรื่องนั้นฉันพอรู้ดี รูปร่างหน้าตา แม้กระทั่งฐานะ เขาสามารถเลือกใครก็ได้ หรือมีผู้หญิงในชีวิตกี่คนก็ได้ โปรไฟล์เขาดีแค่ไหน เขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคแค่ไหน แม้จะพึ่งรู้จักกัน แต่เรื่องนั้นฉันรู้ดี

"เฮียไม่ใช่ของหนูนี่คะ มีแต่หนูเท่านั้น ที่เป็นของเฮีย"

เขามองสบตากับฉันไม่อาจจะหลบสายตา ความรู้สึกที่เรียกว่าพอใจ ฉายชัดที่ดวงตาของเขาอย่างชัดเจน

"บางครั้ง ความใกล้ชิด หรือระยะเวลา มันอาจจะทำให้ความคิด และความรู้สึกของเธอเปลี่ยนไป"

"หมายถึงความรักอาจจะเกิดขึ้นอย่างนั้นเหรอคะ?"

ฉันเอียงคอถาม ก่อนจะเคลื่อนมือไปคว้าฝ่ามือของเขาที่ไต่ไปตามลำคอของฉันมาจับเอาไว้ เพื่อเป็นการยุติในสิ่งที่เขากำลังทำ

"ชีวิตนี้หนูไม่เคยรักใครนอกจากพ่อ มีผู้ชายพยายามจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของหนูนับครั้งไม่ถ้วน แต่หนูไม่เคยเปิดโอกาสให้ผู้ชายคนไหน หนูไม่เข้าใจหรอกค่ะ ว่าทำแบบไหน คำว่ารักมันถึงจะเกิดขึ้นได้ ยิ่งสำหรับคนที่ไม่มีพื้นฐานของคำว่ารู้จักกัน หนูยิ่งมองไม่เห็นทาง"

"..."

"แต่ถ้าหากว่ามีวันนั้น วันที่หนูรู้สึกกับเฮียมากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นเพราะความรัก หรือความหวั่นไหว หนูจะไม่โทษใคร นอกจากโทษตัวของหนูเอง"

"หากสิ่งที่เธอทำ มันคือการแสดง ก็ถือว่าเป็นการแสดงที่สมบทบาทดี"

หัวใจของฉันเต้นถี่ เมื่อเขาเคลื่อนมืออีกข้าง มาวางหมับที่ต้นคอของฉันจากทางด้านหลัง ไม่ทันมีโอกาสได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ ริมฝีปากบางก็ประกบทับลงมา

ฉันหลับตาพริ้มยอมรับสัมผัสที่เรียกว่าครั้งแรกอย่างจำใจ พยายามแค่ไหน ที่ต้องท่องให้ขึ้นใจ ว่าฉันจำเป็นต้องทำ จำเป็นต้องยอมทุกอย่าง จำเป็นที่จะต้องสูญเสียอะไรหลายๆอย่าง เพื่อชดเชยในสิ่งที่บุพการีของฉันทำพลาด และรอเริ่มต้นใหม่ในวันที่ฉันแก้ไขทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว แม้หากว่าวันนั้นมาถึง ทั้งตัวและหัวใจของฉัน มันจะแหลกลาญแค่ไหนก็ตาม

ร่างของฉันถูกดันลงกับเตียงกว้าง โดยที่ร่างสูงตามลงมาประกบทาบทับตาม เขาไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยด้วยซ้ำ ริมฝีปากบางก็บดจูบลงมาที่เรียวปากของฉันอีกครั้ง

กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดอยู่ในปาก กลิ่นบุหรี่จางๆ ทุกอย่างไม่ใช่สิ่งที่ฉันคุ้นเคย มันล้วนเป็นสิ่งแปลกใหม่ และฉันก็จำเป็นต้องยอมรับสิ่งแปลกใหม่ เพื่อทำให้เขาพอใจ

เขาสอดแทรกปลายลิ้นเข้ามาในปากของฉัน ปากของเราเบียดบดแนบชิดกัน เสมือนกับว่าเขากำลังแย่งชิงลมหายใจ ฉันหลับตาลงอีกครั้ง ปล่อยให้ทุกอย่างมันดำเนินต่อไป จนกระทั้งชุดนอนของฉัน ถูกกระชากให้แยกจากกัน

เสียงช่อกระดุมที่หลุดออกจากกัน ส่งผลให้ฉันใจสั่น ความเย็นของเครื่องปรับอากาศ ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกหนาวสั่นและหวาดกลัวได้เท่าฝ่ามือหนาที่สอดเข้ามา

"ทีหลังห้ามใส่บลาเวลาที่นอนกับฉัน"

เขาบอกแค่นั้น ก่อนจะกระชากบลาของฉันให้หลุดตาม จากนั้นอกอวบที่ถูกปราการชิ้นเล็กห่อหุ้มความหอมหวานที่สวยงาม ที่ดวงตาและฝ่ามือของผู้ชายคนไหนก็ไม่เคยล่วงผ่านก็ปรากฎแก่สายตา

อุ้งมือหนาวางทาบลงมาที่ประทุมถันของฉัน หัวใจของฉันเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ตกใจ กลัว อยากร้องไห้ อยากปัดมือนั้นออกให้ไกลจนสุดแรง หากแต่สิ่งที่ฉันทำได้ ก็คือการปล่อยศีรษะลงบนที่นอน และกลั้นรอยน้ำตา

ฉันกัดฟันแน่น เมื่อเขาขยับมือบีบเค้นทรวงอกคัดตึงอย่างเอาแต่ใจ ปลายนิ้วไล้วนที่ยอดอกสีหวานจนฉันรู้สึกขนลุกไปทั้งร่าง จากนั้นไม่นาน อุ้งปากร้อนรุ่มก็ซุกลงมาครอบครองมันทันที

ฟันคมสวยกัดปากตัวเองจนมันห่อเลือด เขาใช้ปากครอบครองทรวงอกของฉันหนึ่งข้าง ในขณะที่อีกข้าง เขาบีบคั้นอย่างเอาแต่ใจ ปากร้อนตะโบมดูดดุนที่ยอดอกชูชันไม่ต่างจากบุตรที่กระหายนมมารดา เขาดูดกลืนขบเม้มแบบนั้นซ้ำๆ ก่อนจะตวัดปลายลิ้นลิ้มเลียอย่างชำนิชำนาญ

น้ำตาของฉันไหลพราก ก่อนที่การกระทำทุกอย่างจะหยุดลงไป

ฉันเงยหน้ามองอีกคนอย่างงุนงง ดวงตาของเขาแสดงความพอใจออกมาอย่างชัดเจน ก่อนจะรวบสาบเสื้อของฉันมาแนบชิดกัน

"กลัวฉันงั้นเหรอ?"

"นะ หนูไม่เคย"

ฉันปฏิเสธทันที หัวใจยังเต้นถี่ กับเหตุการณ์ที่มันพึ่งจะถูกยุติและผ่านพ้นไป

"ไม่เคย?"

คิ้วหนาเข้มนิ่วเข้าหากันทันที ดวงตาคมเฉียบตวัดมองที่่บริเวณทรวงอกของฉันทั้งสองข้างสลับกัน แม้จะเป็นการมองทั้งๆที่มีชุดนอนปิดคลุมเอาไว้ แต่มันก็สามารถทำให้ฉันใจสั่น เขามองสิ่งที่ตัวเองพึ่งจะใช้ปากและมือสัมผัสมันมา ก่อนจะตวัดสายตามองต่ำ จนหัวใจของฉันตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม

"กำลังจะบอกฉันว่า ฉันกำลังจะเป็นคนแรกของเธอว่างั้น?"

เขาร้องถามอย่างไม่แน่ใจ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยได้ครั้งแรกของผู้หญิง หากแต่ผู้หญิงที่คงความบริสุทธิ์เอาไว้ มันหายากจริง

ที่ผ่านมาเขาเคยเจอมาทั้งสองแบบ ทั้งไม่เคยผ่านมือใคร และผ่านมาแล้วจนนับไม่ได้ก็ยังมี แต่ท้ายที่สุด ทุกครั้งมันก็เกิดเพราะเต็มใจกันทั้งสองฝ่าย เขาเป็นคนขี้เบื่อ ไม่เคยคว้าผู้หญิงคนไหนมาอยู่ใต้ร่างถี่ๆสักเท่าไหร่ การโปรยเงินยี่สิบล้านเล่นในครั้งนี้ เขาก็ชักจะอยากลองดูเหมือนกัน ว่าการครอบครองผู้หญิงที่ไม่ได้เต็มใจจะเปิดรับเขา มันจะเร้าใจแค่ไหน

จะอยู่ด้วยกันได้นาน จนเขาไม่ต้องลำบากไปคว้าผู้หญิงน่าเบื่อพวกนั้นมาปรนเปรอ หรือเธอจะไม่แตกต่างจากคนอื่น เขาเองก็ชักจะอยากรู้เหมือนกัน

"หนูไม่เคยผ่านมือใครมาทั้งนั้น เฮีย.. คือจูบแรกของหนู"

"ถ้าอย่างนั้นยี่สิบล้านที่ฉันเสียไป ก็คงคุ้มค่าน่าดู"