Chartchanok Part
ผ้าขนหนูสีขาวสะอาดตา ถูกมือหนาแกะมันออกไปจากมือของฉัน เขารั้งร่างของฉันให้นั่งลงไปกับเตียงกว้าง พลางโน้มกายไปคว้าหมอนมาวางให้เป็นที่เป็นทาง ก่อนจะหันกลับมามองสบตากับฉันอย่างเดิม
"นอนพักเถอะ พรุ่งนี้จะพาไปหาหมอ จะพาไปฝากท้องใหม่ ..หากเธอจะใจร้าย ไม่ยอมบอกว่าลูกของฉันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ฉันก็คงต้องอดทน รอรู้พรุ่งนี้ทีเดียวก็แล้วกัน"
น้ำเสียงที่เปล่งออกมา คงความแหบและสั่นเล็กน้อย เขาค่อยๆดันร่างของฉันให้นอนราบลงไปกับเตียง ความใกล้ชิด ทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นกายของเขาอย่างชัดเจน ซึ่งฉันเลือกที่จะเมินหน้าออกไปอีกทาง เป็นจังหวะเดียวกับที่เฮียภาคย์หันมามองเช่นกัน
"ความรู้สึกของเธอ มันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆหรือไง" เขาถาม
และปล่อยให้ร่างของเราชิดใกล้ เขานั่งยองๆที่ข้างเตียง มือหนาคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างของฉัน ดวงตาคมเฉียบคู่นั้น มองฉันไม่วางตา
"จะให้รู้สึกแบบเดิม ทั้งที่เห็นคุ
