Isabella's POV
TITIG na titig ako sa pinto ng kuwarto kung saan lumabas si Gun. Mahigit tatlong oras na rin mula nang umalis ito, pero hanggang ngayon ay nandito pa rin ako sa tapat ng pinto, nakatitig at naghihintay pa rin.
Nang malaman namin ang nangyari kay Tera kanina, hindi na mapakali si Gun. Tulala ito noong una pero kalaunan ay taranta na sa pagmamadaling umalis kasama ang mga tao niya.
Madilim pa nang umalis sila, ngayon ay umaga na at maliwanag na rin ang buong paligid, pero hindi pa rin sila bumabalik.
Naramdaman ko ang pagkalam ng sikmura ko. Naawa ako sa batang nasa sinapupunan ko. Anong mundo ba ang naghihintay sa kaniya? Kung ganito kagulo ang paligid namin, hindi malayong madamay siya sa gulong ito.
Naligo ako pero muli ko rin sinuot ang dress na suot ko kahapon. Walan
