“มาร์เซย์เข้มแข็งกว่าแต่ก่อนเยอะครับแม่ เราไม่ต้องพึ่งใคร เราก้าวเดินด้วยขาของเราได้ ไม่จำเป็นต้องยืมจมูกคนอื่นอีกต่อไปแล้ว” ฟรองซัวร์ตอบเสียงนิ่งๆ เขาเหนื่อยใจกับวิธีคิดของมารดา เขาเดาความคิดของท่านได้ มารดาคิดจะใช้ ชาแปลน์ แซงส์ในการต่อยอดธุรกิจของตัวเอง
“ถ้าได้ร่วมมือกับแซงส์ ลูกก็ไม่ต้องเหนื่อยใช่ไหม เพราะเราจะมีคนคอยช่วยหนุนหลัง” โซเฟียแย้ง การมีแซงส์สามารถทำให้ มาร์เซย์รุ่งเรืองได้มากขึ้นกว่าเดิม
“ผมไปทำงานก่อนนะครับแม่” ฟรองซัวร์ตอบเสียงเรียบ เขาลุกขึ้นยืนโดยยังไม่ได้แตะอาหารเช้า เขากำลังถูกมารดาบีบคั้น ชายหนุ่มยังไม่พร้อมที่จะดึงใครเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
“เบียเธอคิดว่าฟรองซัวร์จะทำอย่างที่ฉันต้องการไหม” โซเฟียถามแม่บ้านคนสนิท พลางมองตามด้านหลังของบุตรชายไปจนเขาลับหายไปจากสายตา
“คุณฟรองซัวร์เธอรักหน้าตาและอาชีพที่เธอทำพอๆ
