Korkut, Vega'nın yanına oturduğunda nefeslerini düzene sokmaya çalışıyordu. Saçları dağılmıştı, gömleğinin üst üç düğmesi açıktı ve bağcıklarından biri açılmıştı. Dağınık görünüyordu ve bu dağınıklık Vega'yı güldürmek üzereydi.
"Yetiştim." dedi Korkut, elini çantasına attı ve önüne aldı. Fermuarı çekip içini açtı, bir kağıt destesini Vega'nın kucağına bıraktı. Bileğini kaldırıp saatine baktı. "Hem de on saniye ile."
Vega kağıt destesini alırken ona burun kıvırdı, oysaki geç kalacağına inancı tamdı. "Gelmeseydin."
"Sabaha kadar düzenlemekle uğraştım, ders saati geldiğinde uyuya kalmışım. Nasıl geldiğimi bilmiyorum."
"Neden düzenledin ki?" diye sordu Vega, sayfaları karıştırıyordu. "Okurların bu şekilde okumuyor."
"Ama kitapta bu şekilde okuyacaklar." diyerek nefesini dışarı bıraktı Kor
