พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 18
"ฉันจะถือเป็นคำชมจากเธอ" ชาร์ลไม่ได้สะทกสะท้านกับคำด่าของคนตัวเล็กแม้แต่น้อย เขากลับยกยิ้มด้วยความพึงพอใจต่อหน้าต่อหน้าเธอ
"ถ้าพอใจแล้วก็ปล่อย" ฉันมองไปยังข้อมือตัวเองที่ถูกล็อกกุญแจมือไว้เพื่อให้เขาปลดมันออกสักที แรงกระชากและพยายามดึงมันออกทำให้เกิดรอยแดงรอบข้อมือ
"ถ้าฉันบอกว่ายังไม่พอใจละ"
"คุณชาร์ล ฉันขอร้อง ปล่อยฉันไปเถอะนะ แค่นี้ยังเห็นฉันทรมานไม่พออีกเหรอไง ฉันไปทำอะไรให้คุณนักหนา คุณถึงทำกับฉันขนาดนี้"
"เด็กเก่งคนนั้นที่กล้าสอนฉันมันหายไปไหนแล้ว ฉันอยากเห็นเธอปากเก่งสอนฉันมากกว่าขอร้องนะอลินดา"
"ฉันขอโทษ..." ฉันต้องขอโทษคนที่ทำร้ายทั้งกายและจิตใจทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองผิดอะไร
"จำไว้ว่าฉันไม่รับคำขอโทษจากใคร นอกจากเอาชีวิตมันมาแลก"
"....." ดวงตากลมโตจ้องมองคนตรงหน้าด้วยแววตาวูบไหว ดูเหมือนเขาจะไม่หยุดทรมานฉัน เขาแค่ต้องการเอาชนะ และให้ทำตามค
