พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 17
@โรงพยาบาล
ตกดึกวันเดียวกัน
คนที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยค่อยๆเปิดเปลือกตาออกอย่างช้าๆ เมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่ยึดแขนเธอไว้ หลังจากที่เธอผล็อยหลับไปตั้งแต่ถูกส่งตัวมานอนในชั้นของผู้ป่วยรวมของโรงพยาบาลแห่งนี้ ด้วยพิษไข้และยาที่กินทำให้เธอหลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย
"ที่นี่ที่ไหน" ฉันพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พยายามปรับสายตาให้มองภาพตรงหน้าชัดขึ้น เพราะสิ่งที่เห็นแม้จะมืดสนิทแต่มันไม่ใช่ชั้นผู้ป่วยรวมที่เจ้าหน้าที่พามาในตอนแรก กลับเป็นห้องห้องหนึ่งที่มีเพียงฉันนอนอยู่คนเดียวเท่านั้น เตียงที่นอนก่อนหน้านี้ก็ถูกเปลี่ยนให้มีขนาดใหญ่ขึ้น และข้อมือของฉันก็ขยับไม่ได้
กึก กึก…
ฉันพยายามดึงข้อมือตัวเองออกจากกุญแจมือที่ตรึงแขนฉันไว้ทั้งสองข้าง
"ใคร?" แต่แล้วก็หันไปสนใจทางระเบียงเมื่อเห็นเงาดำกำลังเดินเข้ามา เสียงฝีเท้าหนักๆเป็นจังหวะสม่ำเสมอดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ตึก.
