“กูกลับละ”
“เออ/เออ”
หลังจากที่สายฟ้าได้รับข้อความจากรรินเขาก็ลุกขึ้นบอกลาเพื่อนก็รีบเดินออกมาด้านหน้าผับตามที่รรินบอกว่ารอเขาอยู่ที่นี่ พอเขาเดินมาถึงก็เห็นกับรรินกำลังยืนคุยกับนัทอยู่ที่หน้าร้าน เขารีบเดินเข้าไปโอบเอวรรินแสดงความเป็นเจ้าของ แค่เขามองตาเขาก็รู้ว่านัทนั้นก็ชอบรรินเหมือนกัน
“รอนานไหมครับ”
“ไม่นานค่ะรินเพิ่งออกมาเหมือนกัน” รรินหันไปยิ้มกับสายฟ้า
“ไปกัน”
“ขอบคุณพี่นัทนะคะ ที่เดินมาส่งและอยู่เป็นเพื่อนริน”
“ครับ พี่ไปก่อนนะ”
“สวัสดีค่ะ” นัทเดินกลับเข้าไปในผับอีกครั้ง ส่วนรรินกับสายฟ้าก็เดินมาลานจอดรถเพื่อกลับที่พัก
ด้านริสาที่มองดูเวลาและคิดว่ายาที่เธอให้สายฟ้ากินเข้าไปน่าจะเริ่มออกฤทธิ์ เธอเอ่ยชวนเพื่อน ๆ ของเธอให้ไปด้วยเพื่อจะได้มีข้ออ้างในการเข้าไปอีกครั้ง ว่าสองสาวเพื่อนของเธอมาหาสองหนุ่มเพื่อนเขา เพราะเมื่อกี้เธอบอกเขาว่าจะไม่ไปรบกวนเขาอีก
“นี่พวกแกขึ้นไปข้างบน
