ช่วงเวลาสอบปลายภาคนักศึกษาทุกคนต่างยุ่งวุ่นวายบางคนเร่งทำงานส่งอาจารย์ บางคนอ่านหนังสือเตรียมสอบ โดยเฉพาะรรินที่วัน ๆ เอาแต่อ่านหนังสือจนดึก บางครั้งก็หลับคาหนังสือ บางครั้งลืมกินข้าวกินปลา ทำให้สายฟ้าเป็นห่วงจนทนไม่ได้ต้องคอยดุคอยเตือนอยู่เป็นประจำ
วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย สายฟ้าขับรถมาจอดส่งรรินที่คณะเหมือนปกติทุกวัน เขาไม่เคยปล่อยให้หญิงสาวต้องเดินทางมาเองแม้แต่วันที่เขาไม่มีเรียนยังขับรถมารับส่งเธอประจำ
“คืนนี้พี่มีนัดฉลองกับเพื่อนที่ผับ รินไปกับพี่นะ”
“พี่ไปเถอะค่ะ รินนัดกับวิวว่าจะไปเดินเล่นที่ห้างกันนะคะ”
“แต่พี่อยากให้รินไปด้วย”
“พี่ไปสนุกกับเพื่อน ๆ เถอะค่ะ อย่าพารินไปเป็นเกะกะพี่เลยนะคะเดี๋ยวพี่จะไม่สนุกเอา”
“แต่พี่เป็นห่วงริน”
“รินไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ รินอยู่ได้”
“ก็ได้”
“ดีค่ะ” รรินยิ้มหวานให้สายฟ้าเมื่อเขายอมทำตามที่เธอขอ เพราะความที่เขารักและเป็นห่วงเธอมากเวลาเขาไปไ
