...โรงครัวของหมู่ตึกหอมหมื่นลี้ ปลูกสร้างด้วยอิฐถือปูน มีขนาดกว้าง 6 จั้ง ( 18 เมตร ) ยาว 8 จั้ง ( 24 เมตร ) สามารถบรรจุผู้คนได้ยี่สิบกว่าคน
แต่ยามนี้กลับมีชายฉกรรจ์เกินสามสิบชีวิตแออัดยัดเยียดอยู่ภายในห้อง อันคละคลุ้งไปด้วยควันโขมง
มิหน่ำซ้ำบนพื้นยังเกลื่อนกลาดไปด้วยวัตถุดิบทำอาหาร ทั้งเนื้อหมู ผักสด เครื่องเทศ ขวดน้ำปรุงรส กระทะ หม้อ ไห ทั้งหมดถูกคว้างกระจัดกระจายเลอะเทอะ
ต้นเหตุแห่งภัยพินาศอยู่บนเตาหุงต้มขนาดใหญ่ มันคือพ่อครัวอู๋ร่างอ้วนใหญ่ที่กำลังยืนเปลือยอก ชูไม้ชูมือร้องร่ำราวคนเสียสติ
" ไอ้ชนเผ่าป่าเถื่อน !...พวกโฉดชั่วอำมหิต ไอ้พวกมองโกลลูกสุนัข !...พวกเจ้ารู้หรือไม่ข้าคือซ้องอู๋ ทายาทรุ่นที่สี่แห่งผู้กล้าเขาเหลียงซาน !...ไอ้พวกป่าเถื่อนย่ำยีชาวฮั่นเกินไปแล้ว !..."
มันกล่าวกร้าวราววิปลาส เนื้อตัวแดงช้ำ น้ำลายฟูฟ่องเต็มปาก ดวงตามันเลื่อนลอยด้วยความเมามาย เที่ยวไล่เตะข้าวของกระ
