เหนืออินทรี

บทนำ

บทนำ เหนืออินทรี

‘นางพญาวีนฉ่ำกลางงานเลี้ยง ค่ายพักงานยาวหวังปรับความประพฤติ ‘

นิ้วเรียวเลื่อนอ่านข่าวบนหน้าจอโทรศัพท์เครื่องบางขณะกำลังนั่งรอกาแฟ ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มเมื่อเห็นพาดหัวข่าวอีกอัน

‘สาวตุ๊กตาได้งานรุ่นพี่ บอกปัดแย่ง ยังย้ำลำบากใจที่ต้องรับงานแทน ‘

วงการบันเทิง อย่างไรเสียก็คือวงการบันเทิง เราไม่มีวันรู้เลยว่าคนที่อยู่กับเราตลอดนั้นคิดอย่างไรกับเรา ยิ่งถ้าเราเป็นฝ่ายสู้ ไม่ยอมคน เราจะกลายเป็นผู้กระทำ และเป็นคนผิดทันที

อย่างเรื่องราวในครั้งนี้ ทั้งที่ยี่หวาไม่ได้เป็นคนเริ่มแต่เธอเป็นคนตรงไปตรงมา เลยทำให้ดูร้ายในสายตาคนอื่นต่างจากพวกที่ทำตัวใสๆ แม้ภายในจะร้ายแต่คนก็ยังสงสาร และเอ็นดู

“ตอแหลทั้งนั้น"

ยี่หวา เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า ครั้งนี้เธอกลับมาบ้านเกิดเพราะตั้งใจจะมาพักผ่อนสมอง แต่ก็ใช่ว่าจะได้พักผ่อนเสียทีเดียวเมื่อ ยาหยี น้องสาวฝาแฝดตัวดีของเธอขอให้เธอช่วยอะไรบางอย่าง

ทั้งสองคนเป็นฝาแฝดที่หน้าละม้ายคล้ายคลึงกันมากแต่นิสัย และการแต่งตัวนั้นแตกต่างกันลิบลับ

ยี่หวา แฝดพี่ เป็นคนมีความมั่นใจในตัวเอง โผงผาง ความสวยของเธอนั้นโดดเด่นมาตั้งแต่เด็ก

ผิวขาวเนียน ดวงตาคม กลมโต จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าเรียวได้เป็นอย่างดี ทุกส่วนของเธอสวยดั่งพระเจ้าสรรสร้าง นั่นเลยทำให้เธอได้ฉายานางพญาวีน ในวงการนางแบบ

ส่วนยาหยี น้องสาวฝาแฝดของเธอนั้นเป็นคน น่ารัก สดใส และไร้เดียงสา เลยทำให้โดนเธอดุอยู่บ่อยครั้งด้วยความเป็นห่วง ยี่หวารักน้องของเธอมากเนื่องจากทั้งคู่เหลือกันเพียงสองคน ไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้วแต่ถึงอย่างนั้น พวกเธอไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินเพราะมรดกที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้นั้นมากพอจะใช้ได้ทั้งชีวิต

กริ๊ง กริ๊ง

ยี่หวาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์ปรากฏชื่อน้องสาวฝาแฝดของเธอเลยกดรับ

“อะไรอีกอะ ยัยตัวดี”

“โธ่ว ยี่หวาคนสวย ทักทายน้องสาวดีๆ หน่อยสิ"

“ไม่ต้องมาพูดดี โทรมามีอะไร”

“คือจะโทรมาบอกว่า พ่อแม่ของน้องพีร์อยากให้เข้าไปสอนพรุ่งนี้เลยอะ”

คำพูดของน้องสาวทำเอายี่หวาถึงกับปรี๊ดออกมา

“หา!! ฉันพึ่งเหยียบเชียงใหม่วันนี้เองนะ เธอจะให้ฉันไปทำงานแทนเธอพรุ่งนี้เลยหรอ”

เนื่องจากตอนนี้ยาหยีติดปัญหาอยู่ที่ต่างประเทศเลยไม่สามารถกลับมาได้ตามกำหนด ซึ่งเธอมีนัดสอนพิเศษภาษาญี่ปุ่นแบบส่วนตัวให้นักเรียนคนหนึ่ง เพื่อไม่ให้เสียเครดิต ยาหยีจึงขอให้พี่สาวของเธอไปสอนแทนเพราะอย่างไรเสีย ช่วงนี้ยี่หวาก็โดนพักงานอยู่แล้ว

"ขยับมาสองวันเอง เดี๋ยวน้องสาวคนนี้ซื้อของไปฝากนะ"

"เหอะ ฉันไม่อยากได้หรอกยะ เอาตัวเธอกลับมาให้ได้ก็พอ"

"รู้แล้วค่า ตกลงตามนี้นะ รักยี่หวา จุ๊บ"

ยี่หวามองหน้าจอโทรศัพท์พลางถอนหายใจ น้องสาวฝาแฝดของเธอเป็นอย่างนี้ทุกที ไม่ค่อยวางแผนอะไร และชอบทำอะไรฉุกละหุก ถึงอย่างไรเสียคงต้องยอมรับว่า ยาหยีเป็นคนเดียวที่เธอยยอมให้

แม้เธอจะเหวี่ยง จะวีนใส่แต่สุดท้ายก็ตามใจน้องสาวอยู่ดี

“กาแฟของคุณยี่หวาได้แล้วค่ะ”

พรึบ

ยี่หวาลุกขึ้นไปหยิบกาแฟ ด้วยความที่เธอกำลังวุ่นวายกับการเก็บบัตรใส่กระเป๋าจึงไม่ทันได้มองทางตรงหน้า

ผลัก !

หญิงสาวชนเข้ากับร่างหนาของชายคนหนึ่ง กาแฟสีดำสนิทหกใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวราคาแพงของคนตรงหน้าเธอเป็นวงกว้าง

“ขอโทษค่ะ”

มือหนาปัดมือเธอที่กำลังจะจับเสื้อเขาออก นั่นทำให้หญิงสาวฉุน เธอเงยหน้ามองเขาอย่างเอาเรื่องแต่พอได้เห็นใบหน้าของชายหนุ่ม เธอถึงกับชะงักไปชั่วขณะ

ปกติแล้ว ยี่หวาไม่เคยชมใครว่าหล่อแต่สำหรับผู้ชายคนนี้ เธอกล้าพูดได้เลยว่าเขาหล่อมากแม้จะมีแว่นดำอยู่บนใบหน้าแต่นั่นไม่ได้บดบังความหล่อของเขาได้เลยยิ่งทำให้เขาดูโดดเด่นขึ้นด้วยซ้ำ

ริมฝีปากสวยยกยิ้มมุมปาก เจ้าของใบหน้าหล่อโน้มหน้าลงมาอยู่ในระดับเดียวกับหน้าเธอแล้วถามเบาๆ “จะมองอีกนานมั้ย”

ยี่หวาสะดุ้ง เธอกระแอมเล็กน้อยก่อนจะวีนออกมา

“ก็คุณขวางทาง กรุณาหลบด้วยค่ะ”

“หึหึ ไม่คิดจะรับผิดชอบหน่อยรึไง”

ชายหนุ่มชี้มาที่เสื้อเลอะกาแฟของตัวเอง ยี่หวา มองแล้วถอนหายใจออกมา พูดกลับไปด้วยน้ำเสียงประชดประชัน

“ให้ช่วยอะไรล่ะคะ เมื่อครู่คุณพึ่งปัดมือฉันออก”

“หึหึ ประชดแบบนี้ รู้มั้ยเหมือนอะไร?”

“เหมือนอะไร!?”

“เหมือนเธอเป็นเมียฉันไงล่ะ”

-------------