7.Bölüm: Hatıra
"Allah cezamızı verdi galiba???"
*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Beni unutmamıştı.
Hatırlıyordu.
Kahkaha atıp boynuna atlamamak için zor dururken derince yutkundum.
"Seni affetmem için bana ömrün boyunca çikolata almalısın Asil. Bir çikolatayla yırtabileceğini hiç sanmıyorum." diyerek ona dikkatle baktım.
Rahatlamış gibi omuzlarını gevşetti.
"Lavinya, bir gelsene."
Beni yanına çağırıyordu iyi de neden?
Sepeti biraz geri çekip ona bir adım attığımda iki büyük adımda aramızdaki mesafeyi kapatıp kollarını belime sararak beni kendine çekti.
Aramızdan rüzgar geçmezdi size yemin ederim şuanda kalp atışlarını hissediyordum. Galiba benim ki iki saniye önce durmuştu.
Kafasını boynuma gömdüğünü hissettiğimde havada kalan ellerimi sırtına sardım. Açık kalan ağzımı kapatmaya çalışırken
