“เป็นอะไรทำไมวันนี้เธอใจลอยจัง”
“เปล่าสักหน่อย ทำไมวันนี้สองทุ่มเร็วจัง ชมพู่พอดีว่าวันนี้ฉัน... เอ่อ... มีคนมารับน่ะ คงไม่ได้กลับรถรับส่งพนักงาน” ใบบุญพูดจาออกมาอย่างอ้ำอึ้ง เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายให้ชมพู่เข้าใจยังไงดี เนื่องจากคนที่มารับเธอนั้นเขาเป็นถึงประธานบริษัท
“ฮันแน่... ใครมารับ แฟนเหรอ” ชมพู่แกล้งพูดแหย่เพื่อนออกไป แต่ทว่าใบบุญกลับหน้าแดง ถึงแม้จะพยายามปฏิเสธ แต่พอเอาเข้าให้จริงหญิงสาวก็ปฏิเสธไม่ได้ ซึ่งเธอเองก็รู้สึกดีไม่น้อยที่เขามารอรับในวันนี้
“ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอกน่า ฉันไปแล้วนะ” เมื่อหยิบกระเป๋าพร้อมปิ่นโต ออกมาจากล็อกเกอร์ ใบบุญก็รีบปลีกตัวเดินออกมาทันที เพราะเธอไม่อยากให้ใครสงสัย
พอเดินออกมาจากโรง
