“ทำไมต้องหวงขนาดนี้ด้วย” กวินพูดออกไปด้วยน้ำเสียงงอนๆ
“ฉันไม่ต้องการให้คุณเข้ามายุ่งวุ่นวาย ฉันนอนกับผู้ชายไปทั่ว เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของคุณ”
“ว้าย! อื้ม” ร่างอรชรถูกรั้งลงไปนอนข้างกวิน เมื่อเขาแน่ใจว่าลูกสาวหลับสนิท ริมฝีปากอุ่นทาบลงไปที่เรียวปากได้รูป เพื่อไม่ให้เธอพูดในสิ่งที่เขาไม่อยากได้ยิน กวินแน่ใจว่าใบบุญไม่เคยนอนกับใคร เขาเชื่อมั่นในตัวเธอ ยังไงใบพลูก็คือลูกสาวของเขาล้านเปอร์เซ็นต์
จากจูบที่แสนหวานค่อยๆ ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงสะอื้นจากคนตัวเล็กทำให้กวินได้สติ เขากำลังทำให้ใบบุญดูแย่ เธอมีค่ามากเกินกว่าที่เขาจะฉวยโอกาสหากเธอไม่เต็มใจ เมื่อเขาผละจูบออก ใบบุญรีบดีดตัวลุกขึ้นยืนหันหลังให้กับกวิน เพราะในเวลานี้น้ำตาของเธอกำลังไหลริน เมื่อหญิงสาวกำลังคิดว่าเขากับเธอเป็นดั่งเส้นขนานไม่มีทางบรรจบกันได้ “ผมขอโทษ ขอโทษในทุกเรื่องที่ผ่านมา ให้โอก
