ตอนที่ 32
ซึ่งฝ่ายเฟื่องริน ก็ใจเย็น และได้แต่เงยหน้าขึ้นมองจ้อง แล้วส่งสายตากวาด เหมือนมองสิ่งว่างเปล่า พวงชไมนั้นอยากวางก็วางทิ้งไปสิ เพราะหล่อนจะไม่รับรู้รับชี้เหมือนกัน เพราะหล่อนบอกแล้วว่าไม่ใช่งานหล่อน พนักงานคนอื่นมีมากมาย แต่ทำไมต้องมาโยนงานนี้ มาเป็นภาระ ที่หล่อนไม่ต้องการ เอามาให้หล่อน
“นี่งานที่คุณเอามาให้ ถ้าคิดจะวางก็วางได้นะคะ คุณพวงชไม แต่อย่างที่ดิฉันบอกว่าจะทำหรือไม่ทำนั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ขอโทษนะคะที่พูดความจริง เพราะรู้สึกว่างานของตัวเองก็เยอะหนักอึ้งอย่างนี้คงเข้าใจนะคะ และดิฉันก็พยายามจะช่วย แต่ก็ช่วยไม่ได้” เฟื่องรินพยายามพูดให้เป็นกลางแบบสมานฉันท์ น้ำใจกันมากกว่า ที่อยากจะมีเรื่องมีราวกับใคร
แต่ว่าคนอย่างพวงชไมโวยวายทันทีสายตาของหล่อนบึ้งตึง
“นี่เธอ จะขัดคำสั่งของฉันหรือไง เฟื่องริน..ฉันเป็นเจ้านายของเธอ มีสิทธิ์ที่จะสั่งสอนเธอ แล้วก็ปลดเธอออกจากพนักงานได
