อุ้ย! หลิวหลิว ที่อ่อนล้าทั้งร่างกายและจิตใจ เธอล้มลงไปนั่งที่พื้น สองมือยันพื้นเอาไว้ จีน่าที่อยากเข้าไปช่วยแต่ก็ทำไม่ได้ เมื่อมือที่เปรียบดั่งคีบบีบแขนเธอจนกระดูกแทบแหลกคามือคนบีบอยู่แล้ว เอาง่ายๆว่าตัวเองก็ยังเอาตัวเองไม่รอดเลยในตอนนี้
ฮือ ฮือ ฮือ หลิวหลิวร่ำไห้ออกมา ตัวเธอสั่นคลอนเพราะแรงสะอื้น เส้นผมยาวปกปิดใบหน้าที่เอาแต่ก้มหน้าร้องไห้ไว้
“หนวกหู!!!!” เควิ้นตวาดเสียงดังใส่หลิวหลิวอีกครั้ง ทำให้ร่างเล็กสะดุ้ง และพยายามกลั้นเสียงร้องไห้ไว้อย่างยากลำบาก วันแต่งงานของเธอทำไมถึงเป็นวันที่แสนเลวร้ายในชีวิตไปได้
หลิวหลิว พยายามลุกขึ้นกลั้นเสียงร้องไห้ไว้ เธอหันหลังให้แขกที่ไม่ได้เชิญทั้งสอง มือเล็กยกขึ้นมาปาดน้ำตาเกลี่ยเส้นผมที่ยุ่งเหยิง และก้าวเท้าเพื่อที่จะออกจากห้อง แต่...
“หยุด!” เควิ้นร้องห้าม เสียงกังวาล เมื่อเห็นว่าหลิวหลิว กำลังจะออกไป
ภายในห้องเงียบงัน เควิ้นเองก็ไม่เข้าใจว่
