CHAPTER 19
เป็นเช้าวันเสาร์ที่ผมชอบมากที่สุด
เป็นเช้าวันหยุดที่ทุกวันคืนที่ผ่านมาเหมือนไม่ได้หยุดแต่วันนี้ถึงแม้จะละทิ้งทุกอย่างละทิ้งทุกสิ่งที่เรียกว่างานบอกเลยว่ายอม ยอมแม้กระทั่งทิ้งกำไรมูลค่าหลักร้อยล้านจากธุรกิจผมก็ยอมและกำลังทำมันเพราะคนตรงหน้า
ยอมได้หมดสำหรับเธอ
“อือ...”
แค่เสียงครางรำคาญเส้นผมปกหน้าก็ยังน่ารักเลยดูสิแล้วจะไม่ให้หลงให้รักได้ไงเธอใช้มือปัดออกด้วยความไม่ใส่ใจนักแล้วไม่ได้สนใจไม่ได้ลืมตาแต่กับหลับต่ออย่างสบายอกสบายใจ
หมับ
ผู้หญิงตรงหน้ากำลังหลับตาพริ้มผ่อนลมหายใจเข้าออกเอาไออุ่นเข้ามาเป่ากระทบกับหน้าอกผมอีกทั้งยังขยับกายเข้ามาแนบชิดแทบไม่มีช่องว่างใดๆ ใบหน้าเรียวครึ่งหน้าแนบชิดกับอกเปล่าเนื่องจากชุดนอนที่ผมปดกระดุมออกสามเม็ดตั้งแต่เมื่อคืนส่วนมือเล็กสอดเข้ากอดตรงเอวแน่น
พึ่งเห็นว่าเธอขี้เซาเหมือนกันเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบสิบโมงกว่าแล้วคนตรงหน้าไม่มีทีท่าจะตื
