ขอเป็น FC
979 Words
@ มหาวิทยาลัย
“ไอ้วิชญ์อาจาย์บอยที่สอนเคมีเป็นคนจังหวัดเดียวกับเราสรุปเป็นญาติมึงเหรอ” เจเจสงสัยในความสนิทสนมที่อาจารย์สอนวิชาเคมีรูปหล่อ ขับรถบิ๊กไบค์เท่จนสาว ๆ ทั้งมหาลัยแทบจะละลายต่อหน้าบางคนก็มาสารภาพรักกับอาจาย์บอยก็มี
“อืมเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแม่กูอยากให้มาเรียนที่นี่เพราะมีอาจารย์บอยเนี่ยแหละ โทรมาสืบพฤติกรรมกูก่ะจารย์บอยประจำ”
“ฮ่ะ ๆ จริงเหรอว่ะไอ้ลูกแหง่….แต่กูว่าอาจาย์บอยหล่อกว่ามึง” เจเจแกล้งเพื่อนพร้อมทำท่าทางกวนบาทา
ปึก! “โอ๊ย!” วิชญ์ใช้มือตบหัวเพื่อนเต็มแรง
“กูจะไปกดเงินที่ตู้เอทีเอ็มที่ตึกบริหารนะ ใครจะไปกับกูมั้ง” อินดี้ถามเพื่อนในกลุ่ม
“ตึกบริหาร…เออกูไป” ว่าแล้ววิชญ์ก็ขับมอเตอร์ไซด์บิ๊กไบค์คันโปรดของเขาโดยมีอินดี้ซ้อนท้ายขับไปเป็นเพื่อน
@ ตึกบริหาร
“นักศึกษาหลังจากจบกิจกรรมการรับน้องจะมีการเดินขบวนของมหาลัยร่วมกับจังหวัด อาจารย์ต้องการคัดเลือกตัวแทนไปร่วมขบวนใครอาสาจะให้คะแนนจิตพิสัยสามคะแนน” เนื่องจากวิชานี้ค่อนข้างยากทุกคนจึงอยากร่วมกิจกรรมแต่อาจารย์จะเป็นคนคัดทุกคนต่างลุ้นว่าใครจะเป็นผู้โชคดี
“ รินลดา , พัชราพร , สุจิตรา , ณหทัย (ชื่อจริงของปุยฝ้าย) พวกเธอสูงเท่าไหร่”
“165 ค่ะ” ปุยฝ้ายตอบอาจจารย์
“รูปร่างปาดเปรียวดีเดี๋ยวจับคู่กันเองนะ” อาจรย์ชมรูปร่างของลูกศิษย์ที่ถูกคัดเลือกมาเป็นตัวแทนของคณะ
“ค่ะ” ทุกคนที่มีรายชื่อยิ้มและดีใจเพราะแต่ละคะแนนมีค่ากับพวกเธอมาก
เมื่อวิชญ์จอดรถและกำลังจะเดินไปกดเงินโดยมีอินดี้มาเป็นเพื่อนชั้นเรียนของปุยฝ้ายและเพื่อน ๆ กำลังลงบันไดเดินผ่านหน้าตู้เอทีเอ็ม เพื่อไปเรียนอีกวิชาที่หอสมุด ปุยฝ้าย เต้ย และกิ๊ก เดินไปคุยกันไปวิชญ์ก็บังเอิญเงยหน้าขึ้นมามองเป็นเธอ….ที่เดินผ่านหน้าเขาไป เส้นผมยาวตรงสลวยสีน้ำตาลธรรมชาติปลิวมาโดนแขนเขาและกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของแป้งเด็กลอยมาเข้าจมูกเขายืนนิ่งเหมือนถูกมนต์สะกดปล่อยให้เธอเดินผ่านไป
ตึก! ตึก! เสียงหัวใจของเขาเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกจากอก เป็นครั้งแรกที่เขาเกิดอาการเสียหลักแบบนี้แม้แต่กับน้ำผึ้งที่เจอกันครั้งแรกเขาไม่มีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน
สัปดาห์ต่อมาที่ตึกบริหาร
ตั้งแต่เข้าเรียนปุยฝ้ายและเพื่อน ๆ ต่างไม่ได้กลับบ้านเพราะในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็จะมีการรับน้องและทำกิจกรรมกับรุ่นพี่ระยะเวลาในการรับน้องคือหนึ่งเดือนเต็ม เมื่อรุ่นพี่เรียกจัดแถวรุ่นน้องบัญชีก็รีบวิ่งและรวมตัวกันแถวไหนช้าก็จะถูกลงโทษ และกิจกรรมการรับน้องก็ดำเนินต่อไปจนถึงเวลาพักรุ่นน้องทุกคนต่างนั่งพักและไปเข้าห้องน้ำวันนี้คณะวิศวะก็ได้มาร่วมรับน้องที่ตึกบริหารเช่นกัน
“~ ใช่รักไม่รัก ใช่หลงไม่หลง ~ ” เสียงวิชญ์และแก็งค์ยากูซ่าร้องเพลงพร้อมกับดีดกีต้าร์ดูสนุกสนานครื้นเครงร้องเพลงนี้เมื่อกิ๊ก เต้ย และปุยฝ้ายเดินผ่านเพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งแกงค์ยากูซ่านั่งใต้ต้นไม้ซึ่งต้องผ่านทางนั้นทางด้านสาว ๆ เมื่อได้ยินหนุ่ม ๆ ร้องเพลงแซวพร้อมกับถามชื่อก็รีบเดินให้เร็ว เพราะไม่ชอบความชีกอหน้าหม้อของพวกเขา เมื่อเดินทางกลับพวกเธอก็ได้ไปนั่งพักใต้บันไดตึกเนื่องจากมันสงบดีจู่ ๆ ก็มีชายหนุ่มหน้าตาดีท่าทางเฟรนลี่เดินเข้ามาทักทาย
“ดีครับผมชื่อไผ่….เพื่อนผมคนโน้นชอบคุณ” นักศึกษาวิศวะหนุ่มเดินไปประจันหน้ากับปุยฝ้ายและชี้นิ้วไปที่วิชญ์ ที่กำลังยืนยิ้มกว้างเห็นฟันแทบจะทุกซี่ตัวสูงเด่นออร่าท่ามกลางเพื่อน ๆ ปุยฝ้ายเงียบและเอ่ยขึ้นมาว่า
“เรามีแฟนแล้ว” ต้นไผ่เสียอาการเล็กน้อยแต่เขาไม่ละความพยายาม
“เพื่อนผมขอเบอร์โทร ไลน์ หรือเฟส ไอจีก็ได้” เต้ย กิ๊ก และปุยฝ้ายยืนนิ่งไม่ยอมให้สุดท้ายเขาก็เดินคอตกจากไป…. สักครู่ต้นไผ่ก็ไม่ยอมแพ้ เขาได้พาวิชญ์มาด้วยคราวนี้เขามั่นใจว่าวิชญ์จะทำสำเร็จ
“เธอเราขอเบอร์หน่อยดิ” วิชญ์ยิ้มแบบละมุนจนเต้ยและกิ๊กเขินแทนเพื่อน…ใบหน้าหล่อก้มต่ำลงมาแล้วยื่นมาที่หน้าของปุยฝ้าย ดวงตาโตคมคิ้วดกดำจมูกโด่งสวยใบหน้าเรียวได้รูปของเขาทำเอาสาว ๆ ใจสั่น แต่ทว่าปุยฝ้ายก็ไม่ยอมให้วิชญ์พยายามจนท้อใจ
“เราก็มีแฟนแล้ว” วิชญ์บอกปุยฝ้ายโดยไม่ปิดบังเพราะวิชญ์ก็รู้มาจากต้นไผ่เมื่อสักครู่ ว่าสาวสวยที่วิชญ์หมายปองเธอเองก็มีแฟนแล้วเช่นกัน
“เราขอเป็น FC เธอได้มั้ย?” ใบหน้าสวยใสหลับตาลงช้า ๆ ถอนหายใจ….และคิดว่ามันคงไม่จบถ้าพวกเขาไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ เธอจึงเขียนชื่อใส่กระดาษให้เขาไปเพราะเธอคิดว่าแค่ IG กดติดตามมันคงไม่เสียหายอะไร ส่วนคนตัวโตรีบคว้ากระดาษแล้วยิ้มพร้อมสายตาระยิบระยับเป็นประกายฟันขาวเรียงตัวสวยสะอาด ท่าทางเหมือนเด็กดีใจที่ได้ของเล่นชิ้นใหม่ก็ไม่ปาน…หลังจากนั้นสองหนุ่มก็เดินไปที่แถวของวิศวะเพื่อทำกิจกรรมต่อ
- Writer
