มาเฟีย(กับ)เมียวัยแรกแย้ม
บทที่ 8.(ฉันจะเป็นผู้ปกครองของเธอเอง)
"โอ๊ย ! หนูเจ็บนะ"
ยาหยีร้องโอดครวญ มือบางลูบก้นตัวเองเบา ๆ ผลมาจากการที่ถูกสิงหาโยนลงบนเตียงอย่างไม่ปราณี หญิงสาวทั้งเจ็บทั้งจุกจนน้ำตาแทบร่วง คนอะไรมือไม้หนักอย่างกับช้าง โยนลงมาได้ถึงแม้ว่าเตียงมันจะนุ่มในระดับหนึ่งก็เถอะ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่ดี
"เจ็บเป็นด้วยเหรอ ทีเธอถีบฉันลงรถถึงสองครั้งไม่คิดว่าฉันจะเจ็บบ้างรึไง"
สิงหาได้ทีชี้หน้าต่อว่าหญิงสาวบ้าง
"เธอทำให้ฉันอับอายต่อหน้าลูกน้องรู้ตัวไหมแมวเหมียว"
"หนูไม่ผิดนะ คุณนั่นแหล่ะที่ผิด อยากมาดูดหน้าอกหนูทำไมล่ะ ถ้าหิวก็ไปดูดนมกล่องสิ นมหนูไม่อร่อยหรอก"
ยาหยีเถียงเขากลับ หากคนตัวโตก็เถียงหญิงสาวกลับในใจเรื่อง ' นมหนูไม่อร่อย ' เช่นกัน ใครบอกเธอกันฮะ ว่านมของเธอไม่อร่อย สำหรับเขามันอร่อยที่สุด อร่อยจนแทบไม่อยากปล่อยปากเลยล่ะ
"แล้วไง ฉันดูดนมเธอแล้วยังไง
