ขย้ำครั้งที่ 5 - ปฏิบัติหน้าที่

1869 Words
ท่อนเนื้อสะอาดสะอ้านพองตัวขึ้นเมื่อได้สัมผัสอากาศเย็นฉ่ำ ไอรินเบนสายตาไปทางอื่นสักพัก ก่อนจะวกกลับมาหาสิ่งที่อยู่ตรงหน้า พลชเป็นชายหนุ่มที่รักสะอาดมาก เพราะความเรื่องมากทำให้เวลาที่มีความต้องการ วิลล์กับไมค์จะหาผู้หญิงมาให้ได้ยาก นั่นคือเหตุผลสำคัญที่พลชต้องการผูกปิ่นโตกับใครสักคนที่ถูกใจ และไอรินคือคนนั้น ถึงจะยังไม่ได้แตะต้อง แม้แต่ร่างกายภายใต้เสื้อผ้าที่เกะกะก็ไม่เคยได้เห็น แต่พลชกลับมั่นใจว่าเขาต้องถูกใจไอรินมากแน่ ๆ เธอฉลาด เรียนรู้ไว สอนง่ายและจำเก่ง อย่างเช่นตอนนี้ “อืม” เสียงครางต่ำดังขึ้นในลำคอเพราะความรู้สึกพึงพอใจ เมื่อคืนเพิ่งสอนไปแท้ ๆ แต่วันนี้ไอรินกลับทำได้ดีไม่มีขาดตกบกพร่อง มือนุ่มรูดรั้งท่อนเอ็นอุ่นขึ้นลงช้า ๆ เส้นเลือดที่ปูดโปนรอบ ๆ ทำให้ตัวตนของพลชดูน่าเกรงขาม ขนาดเกินมาตรฐานสำหรับคนที่มีเชื้อสายตะวันตกยิ่งทำให้ดูน่ากลัว ไอรินรู้ว่ามันยังตื่นตัวได้ไม่เต็มที่ แต่แค่นี้เธอก็เกือบจะกำได้ไม่รอบแล้ว “ไอริน” นิ้วหัวแม่มือบดคลึงกลีบปากนุ่มเบา ๆ มือของไอรินวิเศษมาก แต่ตอนนี้เขาต้องการอย่างอื่นมากกว่า “อ้าปากออกสิ” เลขาสาวทำตามอย่างว่าง่าย ริมฝีปากอวบอิ่มชุ่มชื้นด้วยลิปสติกมันวาวอ้าออกอย่างเชื่องช้า “ลองดูดนิ้วดูก่อน” พลชส่งก้านนิ้วยาวเข้าไปในโพรงปากนุ่มสองนิ้ว ไอรินมีท่าทีตื่นตกใจและต่อต้านในตอนแรก แต่เมื่อนิ้วทั้งสองเริ่มขยับเล่นกับเรียวลิ้นเพื่อสร้างความคุ้นชิน ท่าทางต่อต้านก็ลดน้อยลงและแทนที่ด้วยความวาบหวาม ไม่อยากจะเชื่อ แค่นิ้วร้อน ๆ ที่ขยับไปมาในโพรงปากจะทำให้เธออ่อนระทวยได้ขนาดนี้ ไอรินช้อนดวงตาขึ้นจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของบอสหนุ่ม มือทั้งสองยังคงกอบกุมท่อนเนื้อร้อนผ่าวไว้แน่น ในขณะเดียวกันริมฝีปากก็เริ่มห่อตัว ดูดดึงนิ้วยาวเข้าออกตามสัญชาติญาณ “คุณคงชอบทานไอศกรีมมาก” พลชเอ่ยขึ้นลอย ๆ ไอรินไม่เข้าใจว่าไอศกรีมมันมาเกี่ยวอะไรด้วย จนกระทั่งบอสหนุ่มเฉลยออกมา “ดูดนิ้วเก่งขนาดนี้ คงดูดไอศกรีมบ่อย” “อื้อ ออสอะ” “อืม พอแล้วไอริน” พลชบอกเสียงพร่า เขาเริ่มทนไม่ไหวแล้ว อยากสอดใส่ความแข็งขืนเข้าไปในโพรงปากอุ่นกระชับนั่นแทนนิ้วเต็มทน ไอรินอ้าปากปล่อยก้านนิ้วยาวออก ดวงตาคู่สวยฉายแววรู้สึกผิดเมื่อนิ้วที่เคยสะอาดสะอ้านของบอสเต็มไปด้วยน้ำสีใสจากตัวเอง ทว่าพลชไม่ถือสา “เริ่มจากเลียก่อนก็แล้วกัน” มือใหญ่กอบกุมส่วนร้อนผ่าวแทนที่มือนุ่ม พลชรูดมันขึ้นลงช้า ๆ ท่าทางลามกแต่พอเป็นเขามันกลับน่ามอง ดูดี และมีเสน่ห์จนละสายตาไม่ได้ “แลบลิ้นออกมาสิไอริน” ลิ้นสีชมพูยื่นออกมาอย่างว่าง่าย บอสหนุ่มหายใจติดขัดขึ้นมาทันตา ไอรินแค่ทำตามคำสั่งอย่างอ่อนเดียงสา แต่ท่าทางกลับดูยั่วยวนจนเขาแทบจะอดใจไว้ไม่ไหว แต่ไม่ได้ เขาต้องใจเย็น ย้ำเตือนตัวเองซ้ำ ๆ ว่านี่คือครั้งแรกของเลขาคนสวย เขาจะทำให้ไอรินเข็ดขยาดจนไม่อยากออรัลให้อีกไม่ได้ พลชอ้าขาออกกว้างเพื่อให้ไอรินขยับเข้ามาได้ใกล้กว่าเดิม เขามองลิ้นน้อย ๆ อย่างมาดหมาย ก่อนจะกดท่อนลำในอุ้งมือลงไปสัมผัสเบา ๆ “อืม นุ่มมาก” ลิ้นของไอรินนุ่มมาก ชื้นแฉะกำลังดี พลชบังคับให้ส่วนหัวอวบหยักสัมผัสกับอวัยวะสีหวาน เขามองตากับไอริน ค้นหาว่าเลขาสาวรู้สึกยังไงที่ได้ลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่ครั้งแรก ไอรินอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นไม่ถูก ส่วนที่สัมผัสเสียดสีกับลิ้นจะว่าอ่อนนุ่มก็ไม่เชิง แข็งขืนก็ไม่ใช่ มันไม่สามารถบรรยายออกมาได้ แต่ที่พอจะบอกได้คือพลชสะอาดมาก กลิ่นหอมสดชื่นทั้ง ๆ ที่เป็นส่วนอับทำให้เธอไม่รู้สึกรังเกียจเลย ส่วนรสชาตินั้น.. “ซี้ดดด ไอริน” ไอรินกระดกลิ้นขึ้นเลียเพื่อชิมรสชาติของบอสหนุ่ม แต่การกระทำใคร่รู้ของเธอทำให้พลชเกร็งตัวแน่น ส่งเสียงครางยาวออกมาเพราะไม่คิดว่าไอรินจะทำแบบนี้ด้วยตัวเอง เขายอมรับว่ามันรู้สึกดีแทบขาดใจ ไอรินไม่ได้เก่งกาจ ออกจะไร้เดียงสาด้วยซ้ำ แต่ความไร้เดียงสาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้นั่นแหละที่ทำให้พลชเก็บอาการไม่อยู่ เสียวแทบขาดใจ ใช้คำนี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ “บอสคะ” เลขาคนสวยที่นั่งอยู่บนพื้นพรมช้อนตาขึ้นมองบอสหนุ่ม “ปล่อยมือได้ไหมคะ ไอรินอยากลองทำเอง” สงสัยเลขาคนนี้อยากให้เขาขาดใจจริง ๆ พลชปล่อยมือออก เขาปล่อยให้ไอรินเป็นฝ่ายที่ควบคุมเอง ส่วนตัวเขานั่งมองนิ่ง ๆ คอยดูว่าคนเก่งจะทำอะไรต่อไป ไอรินกอบกุมท่อนเนื้อร้อนผ่าวอีกครั้ง มันขยายใหญ่กว่าก่อนหน้า ดวงตาคู่สวยช้อนขึ้นมองบอสหนุ่มที่แต่งตัวเรียบร้อยด้วยเสื้อผ้าราคาแพง มีแค่กางเกงที่ถูกรูดซิบลง ถ้ามองจากประตู คงไม่รู้ว่าท่อนล่างของบอสที่น่าเกรงขามลามกแค่ไหน “ทำสิไอริน” “ค่ะ” ไอรินหลุบตาลง เธอกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ทำเป็นเก่งไปอย่างนั้นเอง เพราะความจริงแล้วเธอตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะกระเด็นกระดอนออกมาจากอกอยู่แล้ว มือเรียวรูดรั้งท่อนเนื้อแข็งขืนช้า ๆ เส้นเลือดและเส้นเอ็นขรุขระให้ความรู้สึกจั๊กจี้ที่ฝ่ามือ ในขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกวาบหวาม ลิ้นนุ่มเริ่มแลบเลียอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ พลชสะดุ้งเกร็ง พาให้ไอรินรีบดึงลิ้นกลับด้วยความตกใจและคิดว่าตัวเองทำอะไรผิดไป “บอสคะ” “อย่าหยุด คุณทำดีแล้ว” ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกใจฟู ไอรินมีกำลังใจเต็มเปี่ยม เรียวลิ้นยื่นออกไปอีกครั้ง สัมผัสและเลียวนส่วนปลายเป็นอย่างแรก “อา...” เก้าอี้ราคาแพงถูกกำแน่น พลชส่งเสียงคำรามออกมาจากในลำคอ เขาไม่จำเป็นต้องเก็บเสียง ในนี้ไม่มีใครนอกจากเขาและเลขาคนเก่ง “ดี เลียแบบนั้นไอริน” มือข้างหนึ่งเอื้อมไปจับรวบเส้นผมนุ่มเอาไว้ เพราะมันทำให้เขามองไม่เห็นว่าไอรินกำลังทำอะไรอยู่ “อืม ดีมาก” เสียงครางต่ำยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่อง ไอรินเลียวนส่วนปลายที่พลชชื่นชอบไม่รู้เบื่อ รสชาติของเขาไม่ได้หวานฉ่ำและอร่อย แต่ก็ไม่ได้ย่ำแย่อะไร เธอกลับชอบความดิบนี้ด้วยซ้ำ “ไอ ซี้ดด ไอริน” ไอรินชะงักเล็กน้อย ดูเหมือนว่าส่วนนี้บอสจะชอบที่สุด เธอยืนยันความคิดตัวเองด้วยการใช้ปลายลิ้นเย้าแย่อีกครั้ง แล้วก็ไม่ผิดจากที่คิดไว้ เส้นผมของเธอถูกดึงแรงกว่าปกติ ท่อนเนื้อในมือเกร็งกระตุกด้วยแรงที่ไม่เบานัก “บอสชอบตรงนี้เหรอคะ” “ไอริน คุณ อืม” ร้ายนัก “บอสคะ อืม อร่อยจัง” พอรู้ว่าทำให้เขาคลั่งได้ไอรินก็ยิ่งได้ใจ ลิ้นน้อย ๆ พยายามเย้าแหย่รูเล็ก ๆ นั้น ก่อนจะค่อย ๆ ขยับออกห่างช้า ๆ จนเกิดเป็นเส้นสายสีใสที่ยืดติด.. ..และขาดออกจากกันในที่สุด “อาา!” เขาจะตายอยู่แล้ว อยากจับไอรินขึ้นมาพาดกับโต๊ะทำงานแล้วกระแทกแรง ๆ ใจจะขาด อยากทำให้เธอรู้ว่าอย่ายั่วกันแบบนี้ แต่เพราะพลชรับปากแล้วว่าจะยังไม่ทำ เขาก็ไม่อยากผิดสัญญา “ไอริน อมมันเข้าไป เร็วเข้า” ปากอิ่มอ้าออกกว้างมากเท่าที่จะทำได้ เธอกลืนกินส่วนใหญ่โตที่คับแน่นจนปากแทบฉีกช้า ๆ เข้าไปได้เพียงครึ่งหนึ่งของส่วนหัวคนสวยก็น้ำตาคลอด ไอรินช้อนตาขึ้นขอความเห็นใจ แต่พลชกลับส่ายหน้าแล้วกระดกเอวขึ้นเบา ๆ “เก่งไม่ใช่เหรอ ทำให้ผมแตกใส่ปากคุณให้ได้สิ” เหมือนถูกท้าทาย ไอรินไม่ยอมแพ้ให้บอสหัวเราะเยาะแน่ ๆ ปากอิ่มพยายามอ้ากว้างกว่าเดิม ถึงจะเมื่อยกรามมากแต่ถ้าเอาชนะบอสได้ก็น่าสนุกดี ส่วนหัวผลุบหายเข้าไปในโพรงปากนุ่ม พลชหอบหายใจหนัก ริมฝีปากของเลขาสาวกระชับแน่น แน่นจนอดจินตนาการไม่ได้ว่าส่วนที่เขายังไม่ได้เห็นจะคับแน่นกว่าแค่ไหน “เปิดคอ คุณจะได้รับผมได้มากขึ้น” ไอรินพยายามทำตามอย่างยากลำบาก ลำพังแค่ต้องอ้าปากกว้างจนปวดกรามก็แย่อยู่แล้ว เธอยังต้องพยายามเปิดลำคอเพื่อรับความยาวของเขาให้ได้อีก ไม่รู้ว่าจะมีเยอะอะไรนักหนา ทั้งใหญ่ทั้งยาวแบบนี้จะฆ่าเธอหรือยังไง ดูสิ เธอพยายามขนาดนี้ยังเข้ามาได้แค่ครึ่งเดียวเอง “สายตาของคุณกำลังต่อว่าผมอยู่” พลชเอ่ยอย่างขบขัน เขาไม่ถือสากับเรื่องเล็กน้อยอยู่แล้ว ขอแค่ทำหน้าที่ดีก็เพียงพอ “ได้แค่ไหนก็แค่นั้นไอริน ไม่ต้องฝืน” ไอรินใช้เวลาปรับตัวสักพักกว่าจะคุ้นชิน เมื่อทุกอย่างลงตัวโพรงปากนุ่มก็เริ่มขยับ เธอไม่รู้ว่าต้องทำยังไง แต่คงไม่ต่างจากตอนที่ใช้มือทำ รูดเข้ารูดออกแบบนี้ บอสจะชอบหรือเปล่า “อาา” ไม่ต้องถามก็พอจะรู้คำตอบ เพราะเสียงครางของพลชบอกทุกอย่างหมดแล้ว ไอรินทำหน้าเหยเก เหมือนว่าบอสจะใหญ่ขึ้นอีกแล้ว เธอชักไม่แน่ใจว่าเขาจะใหญ่ได้ถึงเท่าไหร่ และเริ่มกลัวว่าปากจะฉีกเข้าจริง ๆ “ไอริน เร็วหน่อย ผมจะไม่ไหวแล้ว” ความอดทนของเขาต่ำขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่พลชไม่อยากหาคำตอบ เขาแค่มีความสุขมากกับสิ่งที่ไอรินทำให้ เธอไม่ได้ร้อนแรงเชี่ยวชาญเหมือนคนอื่น ๆ แน่ล่ะเพราะเธอไม่เคย แต่คงเพราะความไม่เคยของไอรินนั่นแหละ ที่ทำให้พลชตื่นเต้นและเสร็จง่ายกว่าปกติ ผู้ชายน่ะ ต่อให้ปากจะพูดว่าไม่สนเรื่องความบริสุทธิ์ของผู้หญิงแค่ไหน แต่พอรู้ว่าได้เป็นคนแรกก็อดจะภูมิใจไม่ได้ มันคือสัญชาติญาณที่พลชไม่ได้อยากมี แต่เพราะเขาคือผู้ชาย เขาหนีธรรมชาติความนึกคิดพวกนี้ไม่ได้ “ซี้ดด ไอริน ผมแตกใส่ปากคุณได้หรือเปล่า”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD