“ยินดีที่ได้รู้จักครับ มิสราลิโอ”
“เรียกแพทเฉย ๆ ก็พอค่ะ มิสเตอร์แม็กซ์เวล”
“ถ้าจะให้ผมเรียกคุณว่าแพท คุณก็ต้องเรียกผมว่าดีนนะครับ” พลชจงใจบอกชื่อเล่นออกไป เพื่อให้หญิงสาวรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนพิเศษ แล้วก็ได้ผล แก้มทั้งสองข้างของเธอซับสีเลือดขึ้นมาทันที
“ค่ะ คุณดีน”
ท่านทูตที่เฝ้ามองท่าทีของหนุ่มสาว รับรู้ได้ทันทีว่าเด็กทั้งสองกำลังสนใจกันและกัน ตัวเขานั้นไม่ขัดอยู่แล้ว การได้ดองกับแม็กซ์เวลนับเป็นเรื่องที่น่ายินดี ดังนั้นชายวัยหกสิบปีจึงเปิดทางให้ทั้งคู่ได้ทำความรู้จักกันได้เต็มที่
“เชิญหนุ่มสาวพูดคุยกันดีกว่า ผมว่าจะไปพบท่านทูตออสเตรียเสียหน่อย สมัยเรียนเคยรู้จักกันมาก่อน”
“พ่อคะ หนูอยากให้พ่อนั่งพักแล้วนะคะ” แพทริเซียไม่วายเป็นกังวล หัวคิ้วเรียวขมวดเข้าหากันแน่น
“พ่อไม่เป็นไรแพท ไปนะครับมิสเตอร์แม็กซ์เวล”
ท่านทูตแยกตัวออกไปแล้ว บริเวณตรงนี้จึงเหลือเพียงแพทริเซีย พลช ไอริน วิลล์แล
