Habang naghahanda si Sir Ugi nang makakain namin ay bumalik naman muna ako sa couch at naupo.
Medyo ramdam ko pa rin kasi ang antok at pagod.
Ewan ko ba.
Hindi ko maintindihan ang sarili ko.
Pagod ako na ewan.
Isinandal ko ang aking ulo sa malambot na headboard ng couch ni Sir Ugi pagkatapos ay napapikit ako. Ngunit mabilis din akong napadilat nang maalala ko si Fear.
“Sh*t!” sambit ko tuloy sabay punta sa kwarto ni Sir Ugi upang tingnan ang bag ko.
Kinuha ko naman ang cellphone ko at nakita ko ang limang missed calls sa akin ni Fear, at may kasama pa itong tatlong messages.
“Oh gad!” sambit ko habang binubuksan ang mga text messages sa akin ni Fear.
Bakit ba kasi ngayon ko lang naalala? Ugh!
Pati sa mga simpleng ganitong bagay nakalilimot na ako.
Ah!
Parang hindi na ako ito.
