Ne söylediğini anlamaya çalışırken birlikte salona geçtik ve Gül Hanımla yanında ki bir adam bizi karşıladı. Hayal önce annesini gösterdi. ‘’Annem Gül, anne bu da Fırat.’’
‘’Merhaba Efendim.’’ diyerek elimi uzattım ama karşılığında aldığım tek şey somurtan bir yüz oldu. Boşta kalan elimi yanındaki adam sıktı. Benden beş altı yaş falan büyüktü. ‘’Ben de Evren. Hayal’in ağabeyiyim.’’
Donup kalmıştım. Hayal’in ağabeyi yurtdışındaydı ama şuan buradaydı ve ben de şimdi buradaydım. Hayal beni aile yemeğine mi davet etmişti? Şaşkınlıktan kurtulmaya çalışarak. ‘’Memnun oldum efendim.’’ dedim.
Elimi sıkışı içtendi. ‘’Efendim değil, Evren ağabey. Ev içinde resmiyet sevmem.’’
‘’Yemeğe geçelim mi? Ben çok açım.’’ Hayal ortamı yumuşatmaya çalışıyordu ama annesinin bakışları o kadar sertti ki bu ko
