Aradan tam bir hafta geçmişti. Hayal’le görüşmediğimiz bu bir hafta benim için çok zordu. Ona bu kadar bağlandığımı fark etmemiştim. Sanki tüm hayatım ondan ibaretti. Defalarca yanına gitmeyi ya da aramayı düşünsem de verdiği söze güvenerek bekliyordum. Dizinin çekilen son bölümünde Hayal ölüyordu. Benim yüzümden diziden çıkmak zorunda kalmıştı.
Kavga çıkarmak yerine olanları doğrudan anlatsaydım belki yönetmenin kararı farklı yönde olurdu. Düşündükçe kendime daha çok sinirleniyordum. Telefonun bildirim sesiyle gelen mesajı açtım.
‘Evin önündeyim.’
Hayal’in bu mesajıyla kalbim deli gibi çarpmaya başladı. Affetmiş miydi? Koşar adım dışarı çıktım. Arabanın önünde bekliyordu. Yanına yaklaştığımda yüzündeki ifadeyi çözemedim. ‘’Merhaba,’’ sesi her zamanki enerjiden yoksundu.
‘’Merhaba.’’
