‘’Geldik kardeşim, hadi.’’ Düşüncelerinden sıyrıldığında araba evinin önünde duruyordu. Yavaşça indi ve yürümeye başladı. İçeri girmeye cesareti yoktu. Bu evi sevdiği kadınla birlikte güzelleştirmişti, evlendikten sonra burada yaşayacaklardı ama artık tek başınaydı.
Kapının kilidini açıp bir adım attı ve sonra bir adım ve bir adım daha. Salona girdiğinde duvarda asılı çerçeveler karşıladı. Hepsinde mutluydular, gülüyorlardı ve bu yaşadıklarının bir gün son bulacakları akıllarından bile geçmiyordu. Ah, o gün nasıl da kararlıydı bir daha onu görmemeye ama şimdi görmek istediği hâlde yoktu.
Başı dönmeye başlamıştı. Koltuğa uzanıp cenin pozisyonu aldı ama bakışları hâlâ çerçevedeki fotoğraflardaydı. Omuzları bu kez sessiz hıçkırıklarla sarsılıyordu. Bu acı bir gün bitecek miydi? Hayat ona n
