แม้จะกังวลใจแค่ไหน แต่นางจะไม่ยอมแสดงสีหน้าเป็นกังวลออกมาให้พวกที่คอยเหยียบย่ำได้ใจเป็นอันขาด
ซูหนิงขยับเข้ามาใกล้จ้าวเยว่อีกแล้วเอ่ยเสียงกระซิบว่า
“คุณหนูพวกนี้ก็กำลังนินทาเรื่องนี้อยู่เช่นกัน ท่านคิดที่จะเอาคืนหรือไม่”
“ยังก่อน ให้พวกนางได้ใจกันสักพัก ข้าว่าอีกไม่นานก็คงมีคนสอดปากขึ้นมาอยากเอ่ยกับข้า แล้วข้าตอกกลับพวกนางให้หน้าหงายพร้อมกันทีเดียวเลย” จ้าวเยว่เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนเดิม นางแค่รอเวลาเท่านั้น
“สมกับที่เป็นท่านพี่เยว่” ซูหนิงปรบมือแล้วเอ่ยอย่างชื่นชมด้วยความจริงใจ
สองพ่อลูกจากจวนจิ้นอ๋องก็อยู่ในงานด้วย จิ้นอ๋องนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่ร่วมกับเซียวโหวเจ้าภาพของงาน ส่วนซื่อจื่อหลี่ซิ่วนั้นนั่งจิบน้ำชาอยู่ในที่ของตนอย่างหยิ่งยโส
ภายในห้องโถงใหญ่ได้จัดเป็นที่สำหรับขุนนางชั้นผู้ใหญ่และเหล่าฮูหยินเท่านั้น ดังนั้นจ้าวเยว่จึงมิได้เข้าไปยุ่มย่ามบริเวณนั้นด้วย เพียงแต่
