ณ โรงพยาบาล
“สบายใจได้ครับ ที่คนไข้เกิดอาการวูบและเป็นลมเกิดจากอาการแพ้ท้องครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงมาก อีกสักเดือนสองเดือนอาการน่าจะดีขึ้น”
นายแพทย์หนุ่มรายงานอาการของคนไข้ให้ญาติฟังหลังจากที่ได้ทำการตรวจเช็กร่างกายของเธออย่างละเอียด ทว่ากลับทำคนฟังสะดุดหูกับประโยคหนึ่งจนต้องเอ่ยถามซ้ำ
“แพ้ท้อง?”
โลแกนถามพลางขมวดคิ้วขึ้นสูง เช่นเดียวกับสองการ์ดที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน อาการไม่ต่างจากผู้เป็นนายสักเท่าไหร่
“ครับ คนไข้แพ้ท้องซึ่งเป็นอาการเริ่มแรกของคุณแม่ตั้งครรภ์ ไว้คนไข้มีอาการดีขึ้นแล้วหมอจะขอทำการตรวจเช็กร่างกายอีกครั้งหนึ่งพร้อมกับทำเรื่องฝากครรภ์ให้ก่อนที่จะปล่อยกลับบ้านนะครับ”
“ครับหมอ”
เมื่อได้รับการยืนยันเต็มสองรูหูอีกครั้ง โลแกนพยักหน้ารับทราบด้วยสีหน้าเรียบขรึมยากที่จะเดาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ สองการ์ดที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ถึงกับต้องหันมามองหน้ากันด้วยสีหน
