CHAPTER 34
Nang lumisan ako sa bahay ni Ken ay sinabi ko sa sarili kong huling pagkakataon na iyon na pupunta ako roon. Hindi ako lalayo dahil hindi ko rin naman maiwan ang pamilya ko ngunit hindi na niya aasahan pang pupuntahan ko pa siya at aasikasuhin. Gusto kong maramdaman niya na wala na ako sa buhay niya. Na wala na akong pakialam pa sa kanya. Ang pagdaan ng oras ay napakahirap para sa akin lalo pa’t tanaw ko lang naman ang bahay niya. Alam kong wala rin naman talaga siyang kausap sa mga kapitbahay namin dahil hindi rin naman siya friendly at hindi rin naman siya kayang sabayan ng mga kabaryo kong magsasaka. May bagong lipat na mayaman sa aming lugar ngunit mukhang wala rin naman silang pakialam sa isa’t isa. Bigla na lang sumulpot ang mayamang iyon at pinagbibili ang mga bukid ng m
