" บอสนี้มันเวลาส่วนตัวของดิฉันไหมคะ ทำไมชอบเสือก อุ้ย!! เเรงไปคะ เอาใหม่! ทำไมบอสหน้าหนาขนาดนี้"
สวัสดีค่ะ ดิฉัน นางสาว สุดสวยนามสกุล สุดรวยค่ะอิอิ เอาจริงชื่อ! เดว ค่ะ เป็นคนที่สวยเเละรวยมากก!! อายุ 24 พึ่งเรียนจบก็ได้งานเลย ชีคๆสูง 170 น้ำหนัก 45 เอารวมๆคือสวย จบปิ้ง!
ตอนนี้ฉันทำงานเป็นเลขาให้เจ้าของโรงเเรมชื่อดังในภูเก็ตเรื่องรวยอะพูดเล่นก็พอมีพอใช้นี้เเหละ เดวมีเพื่อนคนหนึ่งนางชื่อ ฟิชสสสส์! เเบบนางให้ออก ส.เสือยาวๆอ่ะนะ!ไม่ใช่ปลาธรรมดานะคะ ปลาปิรันญ่าด้วย
นิสัยเหรอปากหมา เเต่น่าร๊ากเป็นคนสดใส ตั้งใจทำงานมาก!!
"ยัยเเรด!"
สวัสดีครับ ผม มังกร อายุ 27 ปี สูง 180 น้ำหนัก 69 เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่เเต่ถ้าได้พูดคนนั้นคือเจ็บ
"เสือนะมันขี้เล่นเเต่มังกรไม่เล่นมันก็ได้เหยื่อนะครับ"
ผมเป็นเจ้าของโรงเเรมชื่อดังในภูเก็ตเเละเเม่ผมเมื่อปีก่อนพึ่งจะรับเเม่เลขาปากหมาหน้าลิงนั้นเข้ามาทำงานผมละเบื่อความรู้ทันของเธอที่สุด!ทำงานกันมาปีหนึ่งเธอคงจะรู้จักนิสัยผมหมดเเล้วเเต่ก็ดีครับศีลเสมอกัน
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณนายของเจ้าของโรงเเรมนัดเธอไปกินข้าวที่บ้าน เเล้วมากระซิบข้างหูเธอว่าถ้าเธอจีบบอสติดหรือหาผู้หญิงดีๆ เเต่งงานกับบอสเธอได้เธอจะได้ 10 ล้าน! 10 ล้านลอยมาขนาดนี้มีเหรอคนอย่างอีเดวจะไม่โดดตีลังกาคว้าเอาไว้
เรื่องวุ่นๆกำลังจะเกิดขึ้นบอสก็โครตจะเเบดเเม่เลขาก็ชั่งจะสรรหาผู้หญิงให้เก่ง
"บอส! คนนั้นก็ไม่เอาคนนี้ก็ไม่เอาฉันจะจีบบอสเองเเล้วนะ!!"
เมื่อผู้หญิงที่เธอสรรหาเเละคิดว่าดี นัดดิว นัดกินข้าวให้บอสเธอเเต่เช้าวันใหม่กับกลายเป็นเด็กในสต็อกบอสเธอหมดเเล้ว! เธอจะทำยังไง?
"ผมไม่มีรสนิยมกินสัตว์โหนบนต้นไม้!!"
" ฮัลโหล มึงโทรมาทำสากอะไรคนเขาจะนอนนน!!" คนปลายสายตอบด้วยความหงุดหงิดเมื่อเพื่อนตัวดีเธอโทรเข้ามาเธอพึ่งจะได้ตอน ตอนตี 3 เองนะ
?: อีลิงน้อยอีดอกจิก! เขาเข้างานกันหมดเเล้ว เหลือเเต่มึงเนี้ย!!
"ห้ะ!! เข้างานหมดเเล้ว" คนที่เอาหน้าฟุบใต้หมอนเด้งตัวออกมาทันทีพลางยกโทรศัพท์ออกจากหูดูนาฬิกา
"อิห่า! 8โมงครึ่ง!" เธออุทานเสียงดัง ก่อนจะทิ้งโทรศัพท์ลงบนเตียงเเล้วบอกลาเพื่อนก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำอย่ารีบร้อน!
"อีปลาเน่า! ทำไมมึงพึ่งโทรมาบอกกูวว!"
@โรงเเรมไพรรัตน์
สาวน้อยร่างบาง! ใส่ส้นสูง กับกระโปรงทรงเอ! วิ่งตั้งหน้าตั้งตามาอย่างรีบร้อน!
"ตายๆ อีเดวตายอย่างเขียดเเน่!!" เธอพูดกับตัวเอง! พลางวิ่งผ่านเพื่อนสาวหน้าเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ได้ยินเเต่เสียงตามหลังมา!
"อีลิงน้อยระวังล้ม" ฉันไม่ได้สนใจเสียงอีปลาเน่าเพราะรีบมาขึ้นลิฟต์ ตรงไปยังชั้น 29 ชั้นสูงสุดทันทร
"เเฮ่กๆ! โอ้ยหายใจไม่ทัน" เธอพูดกับตัวเอง พลางเอามือพัดไปมาพร้อมกับหอบเเฮ่กๆ ที่วิ่งมาตั้งเเต่ลงรถ
เธอจัดเพ่าจัดผมจัดชุดให้เรียบร้อยพลางเช็คตัวเองอยู่ในกระจกลิฟต์!
ตึ้ง!!
พอประตูลิฟต์เปิดออกเธอเดินออกไปอย่างเร่งรีบ เเต่ปากก็ยิ้มไปตลอดทาง
"สวัสดีค่ะ น้องเดว" พวกพี่ๆที่ทำงานข้างหน้าห้องเอ่ยทักทายฉันตลอดทางฉันยกมือไหว้เเนบอกปั้นหน้ายิ้ม ก้มหัวตลอดทางอย่างรีบร้อน
เเอดด~~ ฉันเปิดประตูเข้าไปอย่าเเรงพลางเดินไปโค้งหัวให้คนที่นั่งหน้านิ่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวสวย
"อรุณสวัสดิ์คะบอส" ฉันพูดพลางยิ้มหวานให้คนที่นั่งอ่านเอกสารอยู่ใบหน้าหล่อเหลาเงยมองฉันนิ่งๆ
"คุณรินราณีครับ" ฉันยิ้มเเหย่ๆทันที
"ข๋าาบอส" ฉันพูดพร้อมยืนตรงเก็บมือนิ่ง
"ไม่ใช่ครั้งเเรกนะคุณรินราณีผมควรทำยังไงกับคุณดีครับ หักเงินเดือนดีไหม?" ฉันมองค้อนคนที่นั่งก้มหน้าเซ็นเอกสารทันที
"เเค่เงินเดือนอันน้อยนิดก็อย่าหักของดิฉันเลยค่ะทีคุณเปย์สาวๆเอาะๆ หมดเป็นเเสนคุณยังไม่สะเทือนเลย"
"นี่คุณ!" เขาเงยหน้ามองฉันไม่พอใจเเต่ฉันกลับยิ้มหวานทันที!
"อย่าโกรธค่ะอย่าโกรธ เอาเป็นว่าจะพยายามไม่มีอีก"
"พยายามงั้นหรอ!" ฉันมองคนที่เหมือนควันจะออกหูเเล้ว รีบยกมือเกาท้ายทอยนิดหน่อยเเล้วเดินไปเอาไอเเพดมา
"อย่าโกรธค่ะ ตีนกาจะขึ้น วันนี้บอสมีงานช่วงค่ำ ทานข้าวกับหุ้นส่วนคุณรวิค่ะจากนั้นก็ไม่มีอะไร ดิฉันขอตัวไปทำงานนะคะ!" พูดจบฉันก็เดินออกไปจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด
"คิดจะมาหักเงินเดือนอีเดวเหรออย่าคิดเลยประธานก็ประธานเถอะ" ฉันยกยิ้มอย่างพอใจพลางวางไอเเพดลงที่โต๊ะเเล้วกำลังจะหย่อนก้นลงเก้าอี้!
"คุณรินราณี เข้ามาพบผมเดี่ยวนี้!" นั้นไงเสียงตามสาย ฉันกดปุ่มเเล้วตอบกลับ!
"ค้าาาบอสส"