สายตาที่ไม่พอใจส่งผ่านนัยน์ตาคู่งาม เพื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าเขากำลังล้วงล้ำสิทธิมากเกินไป แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะล่วงรู้ความคิดของฝ่ายหญิง จึงตัดสินใจใช้น้ำเสียงที่อ่อนหวาน อย่างที่มิเคยได้กล่าวออกมาจากปากเขาให้นางได้ยินเลย
" เฉี่ยวอวี้เจ้างามนัก งามจนใครเห็นต้องหลงใหลในตัวเจ้า " นางฟังคำกล่าวของเขา ถึงกับขนลุก ห้วงความคิดกำลังสบถต่อเขาว่าเขาเป็นไอ้โรคจิต บ้ากามและความหื่นกระหายจากการผสมพันธุ์เริ่มก่อตัวเป็นแน่ จึงได้ดันร่างเขาและพยายามลุกขึ้นให้ทั้งคู่ห่างออกจากกัน แต่มือแกร่งก็หายอมไม่
" เจ้าจะไปไหน รังเกียจข้ามากขนาดนั้นเลยหรือ "
" ข้ามิชอบ ปล่อยได้แล้ว "
" ข้าแค่คุยกับเจ้า ไยต้องมีอารมณ์และหลบหนีด้วยเล่า " เขาเริ่มมีอารมณ์
" คุยด้วยสภาพแบบนี้เนี่ยนะ ฝันไปเถอะ "
" เจ้าไม่คุยกับข้าแบบนี้ หรือจะแก้ผ้าคุยบนเตียง ตอบ! " เขาตวาดเสียงดัง เพราะนางทำให้เขาอารมณ์แปรเปลี่ยน
" ไม่คุย จะที่ไหน
