عبد الرحمن : تعالى هنا ... امك هاتصحى على صوتنا .
ايمان بتجرى فى الاوضه : لا لا انا خايفه .
عبد الرحمن : خايفه من ايه يا خايبه ... وربنا دى حاجة حلوة اوى .
ايمان : لا بقولك لا يا عبد الرحمن.. ابعد عنى اصل اصوت واخلى ماما تصحى ...روح استر نفسك.
عبد الرحمن : مانتى كدة كدة ياروحى هاتصوتى ...تعالى بس .
ايمان : لا يا عبد الرحمن ..ابعد والنبى .. استر نفسك بقا انا م**وفه ابصلك .
عبد الرحمن : استر ايه بس يا ايمى ... امال لو كملت وقلعت هاتعملى ايه .. تعالى بس يا ايمى دة عز الطلب .
ايمان : هههههههه انت قليل الادب .
عبد الرحمن : هههه ضحكت يبقا قلبها مال ... تعالى بقا ياروحى فرهدتينى وانا لسه معلمتش حاجة .
ايمان : عبد الرحمن انا بجد خايفه ... انت مش شايف نفسك عامل ازاى ونظراتك ليا عامله ازاى .
عبد الرحمن بحنيه : مالى عامل ازاى بقالى ساعه بجرى وراكى .... يا ايمى انا مستنى اللحظه دى بقالى ٢٠
