(ข้าวปั้นเล่าเรื่อง)
“แต่หลังจากนี้ ทุกคนจะได้รู้ว่ากูกับมึง...ไม่ใช่คนแปลกหน้ากัน!!”
ใช่ คำพูดโฮมเป็นเรื่องจริง โดยพื้นฐานนิสัยของผมที่ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัวด้วยเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของครอบครัว ทุกคนรักและเอาใจมาก ซึ่งน้อยครั้งจะถูกขัดใจ ทว่า ผมไม่ใช่คนงี่เง่าที่ชอบทำเรื่องแย่ๆ สิ่งเดียวที่ผมเรียกร้องคือพื้นที่ส่วนตัว
แต่เมื่อได้พบหน้าโฮมเมื่อหลายเดือนก่อน พ่อกับปู่บอกผมว่ามันจะมาเป็นเพื่อนช่วยติวหนังสือ และอยู่ด้วยกันจนกว่าผมจะสอบติดมหาวิทยาลัย A ในสาขาเครื่องกล ซึ่งเป็นสาขาและสถาบันที่ปู่กับพ่อภูมิใจมาก
“กูทำผิดโอเค้ แต่มึงเป็นคนโคตรเหี้ย ทำเหมือนว่ากูฆ่าใครตายทั้งที่ความจริง ต้นเหตุที่กูทำเรื่องงี่เง่าพวกนี้ก็เพราะมึงไอ้ข้าว!”
ผมสูดลมหายใจลึก มองคนตรงหน้าด้วยจิตใจที่พยายามลบอคติทุกอย่างออก
โฮมไม่ใช่คนเลวร้ายสักเท่าไร นอกเสียจากเกเร ชอบหนีเที่ยวตอนกลางคืน ซึ่งผมต้องคอ
