บทที่2.แม่ลูกสุดแสบ...
มือสั่นระริกเพราะความโกรธเอื้อมหยิบกระดาษชิ้นนั้นขึ้นมาดู เธอเป่าลมออกจากปากพรวดใหญ่ๆ รีบกะพริบตาถี่ๆ หลังนับเลขศูนย์ที่ตามหลังตัวเลขหลัก มันมากมายเสียจนเหลือเชื่อ
“ว้ายๆ เยอะขนาดนี้เชียว...ก็ยังดี ดีกว่าเสียฟรี”
จากอารมณ์ขุ่นมัว กลับกลายเป็นกระดี๋กระด๋า...เมื่อจำนวนเงินมากขนาดนี้ เธอกินเล่นได้อีกเป็นเดือนๆ อริญภัทรไม่ได้รู้สึกสักนิดว่านี่คือการตบหน้าเธอ เมื่อเขามองเธอเป็นแค่ที่คลายอารมณ์...หลังจ่ายเงิน ทุกสิ่งอย่างคือจบ...
“แกหายไปไหนมาทั้งหะคืนยัยกรีน!!...” เสียงมารดาแหวแว๊ดๆ จนอริญภัทรต้องรีบยกมือปิดใบหู เธอกำลังแฮ๊ง!! หลังมั่วอยู่ในปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนๆ ทั้งคืนสนุกจนลืมโลก จวบจนเช้าตรู่ถึงได้โผเผกลับบ้านได้
“แม๊ขา...กรีนมีปาร์ตี้กับเพื่อนสิคะ...อะไรหนักหนาคะแม่!!” เธอตอบเสียงเขียว เดินไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟา พร้อมกับหลุบเปลือกตาปิดลง
“อ้าว...ฉันก็คิดว
