แสนร้าย แสนรัก

หวง

​ฟางข้าวค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้น ตอนนี้เธอเริ่มปวดหนึบที่หัวตรงบริเวณที่แตก เลือดก็ไหลออกมามากพอสมควร เธอฝืนตัวเดินเข้าไปหาอุปกรณ์ทำแผลที่ตู้ข้างๆอย่างทุลักทุเล

"อึก...ฮือๆ"เดินไปก็ร้องไห้ไป เธอไม่เข้าใจเลยมาทำไมเขาต้องทำกับเธอถึงขนาดนี้ หรือแค่ต้องการให้เธอหย่าให้เขาเหรอ แต่เธอคงให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ เพราะพ่อของเขาคุณลุงไมเคิลขอร้องเธอไว้ เธอเองก็ไม่รู้ว่าไมเคิลมีเหตุจำเป็นอะไรถึงไม่อยากให้เธอหย่ากับอาเทอร์

ดีที่แผลไม่ค่อยลึกมาก พอทำแผลเสร็จฟางข้าวก็เดินไปที่ห้องพักแม่บัว ตอนนี้เธอต้องการอ้อมกอดอุ่นๆของแม่บัว ตั้งแต่เมียเธอเสียไปเธอไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากใครอีกเลย...

ก๊อกๆก๊อกๆ

ไม่นานแม่บัวก็เปิดประตู ฟางข้าวพุ่งตัวเข้าไปกอดแม่บัวทันที ดูแม่บัวจะตกใจในตอนแรก พอได้ยินเสียงสะอื้นของคนที่กำลังกอดนางอยู่ นางเลยยกมือขึ้นลูบหัวเธอเบาอย่างปลอบประโลม

"เข้าข้างในก่อนนะค่ะ"แม่บัวเอ่ยบอกหญิงสาว

"เป็นอะไรค่ะ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นถึงเป็นแบบนี้"พอพาฟางข้าวมานั่งที่เตียงนางก็เอ่ยถาม เมื่อเห็นสภาพนายหญิงของนางเป็นเช่นนี้ มันคงไม่พ้นฝีมือของผู้เป็นนายอย่างอาเทอร์แน่นนอน

"....อึก...ฮือๆ"เธอไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้ จนคนมองอดที่จะสงสารไม่ได้ ดึงเธอเข้ามากอดอีกครั้ง

"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไร"แม่บัวบอกแล้วลูบหัวปลอบประโลม ฟางข้าวเหมือนเด็กน้อยเสียขวัญและตัองมาที่พักพิง

"ไปอาบนํ้าแล้วมานอนกันนะค่ะ เดี๋ยวแม่บัวไปเอายามาให้ทาน"แม่บัวว่าแล้วลุกขึ้นไปจัดยามาไว้ให้เธอทาน ส่วนฟางข้าวก็เดินเข้าไปอาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าที่แม่บัวเตรียมไว้ให้แล้วมานอนลงที่เตียงขนาดปานกลางของแม่บัว

"หนูขอนอนกอดแม่บัวได้ไหม?"ฟางข้าวเอ่ยถามเมื่อทานยาเสร็จ แม่บัวพยักหน้ารับช้าๆ มันทำให้นํ้าตาเม็ดโตที่คลอเบ้าใหลลงมาอีกครั้งทันที

.................................

​เช้าวันต่อมา

ปึก!!

"ไปตามฟางข้าวมา"อาเทอร์โยนหนังสือนิตยสารที่หน้าปกเป็นคนที่คุ้นตาด้วยความโมโห

.

.

.

.

'พรีเซนเตอร์คนใหม่ของ U Underwear สาวสวยหุ่นน่าทะนุทุนอมคนนี้ กำลังHotมากในขณะนี้ และมันยิ่งส่งผลให้ชุดชั่นในของ U Underwear ขายดีทะลุเป้า'



​

แต่ละภาพมันชั่งทำให้เขาอยากจะฆ่าคนในรูปให้แหกคามือนัก

10นาทีต่อมา

"คุณฟางมาแล้วค่ะ"เดือนเอ่ยบอกผู้เป็นนายก่อนจะรีบเล่นออกไป จากบริเวณพายุลูกนี้

อาเทอร์ถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะหยิบหนังสือที่เขาพึ่งโยนมาลงขึ้นมาแล้วปาใส่หน้าคนตัวเล็ก แต่เธอรับได้ทันซะก่อนไม่งั้นหน้าเธอมีแลเพิ่มแน่

มันเป็นงานที่ฉันไปถ่ายแบบให้อายเมื่อวาน แต่ทำไม่เขาต้องมาทำท่าทางเหมือนไม่พอใจใส่เธอด้วย

"เธอทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ!!"เขาตะคอกใส่ เมื่อคนตัวเล็กไม่มีท่าทีว่าจะรู้สึกผิดอะไรกับเนื่องที่ทำ

"ไม่ได้ทำบ้าอะไรนิค่ะ ก็แค่ถ่ายแบบ"

พรึ่บ!!

อาเทอร์กระชากร่างบางเข้ามาปะทะอก

"อย่ามาท้าทายฉัน"เขากดพูดเสียงตํ่าใส่คนตัวเล็ก ใช้ได้ที่ไหนกัน ไปถ่ายแบบพวกนี้ทั้งที่ตัวเองแต่งงานแล้ว ให้ใครต่อใครเห็น

"กลัวไม่มีใครเอาหรือไงถึงไปแกผ้าถ่ายแบบ แบบนี้!!"เขาไม่เคยมองเธอในแง่ดีเลยสักครั้ง ต่อให้เธอพยายามทำให้เขาเห็นแค่ไหน เธอก็เป็นผู้หญิงที่ไม่ดีในสายตาเขา

"มันเป็นแค่งาน แล้วก็ไม่มีใครคิดอกุศลเหมือนอย่างคุณหรอก ความคิดตํ่าๆ"ถึงภายนอกเธอจะดูอ่อนแอไม่สู้คน ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่กล้าตอบโต้ใคร

เผียะ!!

พอฟางข้าวพูดจบฝากมือหนาก็ตบเข้าที่หน้าเธออย่างแรง จนหน้าเธอหันไปตามแรงตบ แล้วที่มุมปากก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา

"เธอไม่มีสิทธิ์มาด่าฉัน จำใส่สมองโง่ๆของเธอไว้ด้วย ว่าเธออยู่ที่นี่ในฐานะอะไร"มีวูบหนึ่งความรู้สึกของเขามันบอกว่าทำเกินไปหรือเปล่า แต่มันก็แค่วูบเดียวเท่านั้น

"อึก...ฟางรู้ว่าฟางอยู่ในฐานะอะไร อึก ฮือๆ"เธอยกมือขึ้นแนบแก้มตัวเองเบาๆก่อนจะเอ่ยตอบเขาไป แม่ค่ะ หนูคิดถึงแม่จังเลยค่ะ เมื่อไหร่จะมารับหนูไปอยู่ด้วยค่ะ ตอนนี้หนูเจ็บเหลือเกินค่ะแม่

"รู้ก็ดี ที่หลังจะไม่กล้าพูดกับฉันแบบนี้อีก ส่วนเรื่องถ่ายแบบถ้าฉันรู้ว่าเธอทำมันอีกเจอดีแน่"

'เธอมีค่าอะไรสำหรับเขาบ้างหรือเปล่า'

'เขาเคยแคร์ความรู้สึกของเธอบ้างไหม'

'เคยคิดที่จะพูดจาดีๆกับเธอบ้างหรือเปล่า'

"หวงฟางเหรอ?"มันอาจจะเป็นคำถามที่เข้าข้างตัวเองมากเกินไป แต่การกระทำของเขาที่แสดงออกมามันบอกแบบนั้น

"หึ!! อย่าสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย ลูกเมียน้อยอย่างเธอไม่มีค่าให้ฉันต้องหวงหรอก ฉันแค่ไม่อยากให้ใครมาว่าฉันได้ว่าปล่อยคนที่ขึ้นชื่อว่าเมียไปแก่ผ้าให้คนอื่นดู"ใช่สิ ลืมไปหรือเปล่าว่าเขาเกลียดเธอแค่ไหน เขาก็แค่ห่วงหน้าตาเขาเท่านั้นเอง

"ค่ะ...ฟางเข้าใจแล้ว อึก"

"ทีหลังก็อย่ามาทำปากดีใส่ฉันอีก เพราะเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ฉันจะต้องมากทะนุทะนอม"ว่าจบก็เดินออกไป ปล่อยให้คนฟังร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดและเสียใจ

"อึก...ฮือๆ"

'เธอจะทนกับความเจ็บปวดแบบนี้ได้นานแค่ไหนกัน'

'ทุกวันของเธอมันมีแต่นํ้าตา ทั้งที่เธอพยายามที่จะเข้มแข็ง'