ตอนที่ 5
995 Words
ปากของเธอช่างนุ่มละมุน เขานึกถึงครั้งแรกที่ได้สัมผัสรสชาติแสนหวานจากทุกตารางนิ้วบนเรือนร่างของหญิงสาว และครั้งนี้เมื่อได้ค้นพบเขาก็จะไม่ยอมปล่อยให้ผู้หญิงที่เขารักหลุดมือไปอย่างเด็ดขาด
และแล้วลีลาวดีก็แพ้พ่ายให้แก่ความปรารถนาในส่วนลึกของตัวเธอเอง ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอก็ยังโหยหาเขามากขนาดไหน มหาเศรษฐีหนุ่มผู้หล่อเร้าบาดใจทำให้เธออ่อนปวกเปียกกลายเป็นน้ำผึ้งเหลว
“อีธาน...”
มือที่แข็งเกร็งของหญิงสาวซึ่งตอนแรกพยายามจะผลักไสเขาออกไปเริ่มลูบไล้เนื้อตัวชายหนุ่มโดยที่เธอเองแทบไม่รู้ตัว ร่างกายของหญิงสาวร้อนรุ่ม มันเริ่มร้อนระอุราวกับทรายร้อนกลางทะเลทราย
และดูเหมือนเขาจะรู้ความเปลี่ยนแปลงของลีลาวดี ชายหนุ่มเริ่มรุกไล่เธอด้วยมือสากหนาที่ค่อย ๆ ลูบวนอยู่ในบราเซียกลับลงมาด้านล่าง สัมผัสและลงน้ำหนักที่ปลายนิ้วบนแอ่งสะดือ
“ลิซ...ผมคิดถึงคุณ...ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน”
เขาทำให้เธออ่อนยวบด้วยถ้อยคำจำนรรอันอ่อนหวานขณะเลื่อนใบหน้าลงมาอยู่ที่ซอกคอของหญิงสาว ลีลาวดีไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อฟอร์มของโรงแรมเลื่อนหลุดออกไปจากตัวของเธอตอนไหน
“อีธาน...” แม้จะตกใจแต่ถึงตอนนี้เธอก็ควบคุมอะไรไม่ได้อีก คนที่จัดการทุกอย่างอยู่เหนือร่างของเธอ เรือนร่างกำยำล่ำสันของอีธาน ผิวสากกร้านอย่างชายชาตรีของเขากำลังเสียดสีกับผิวเนื้อเนียนที่ตอนนี้ลำตัวช่วงบนของเธอเหลือเพียงบราเซียตัวน้อยปกปิดเท่านั้น
มือของชายหนุ่มนุ่มเบาเหมือนขนนก อีธานสอดมือเข้าไปใต้แผ่นหลังของหญิงสาวแล้วกระตุกตะขอบราเซียออกอย่างง่ายดาย เมื่อไม่มีอาภรณ์ใดปิดกั้นเขาจึงบดเบียดแผงอกกว้างกับทรวงอกนุ่มบนร่างแน่งน้อย
“อือ...อา”
แรงเสียดทานทำให้อารมณ์หวั่นหวามของหญิงสาวกระเจิดกระเจิง ความต้องการที่จะหลีกหนีจากผู้ชายที่เคยทำร้ายหัวใจของลีลาวดีในตอนนี้ละลายไปพร้อมกับความรันจวนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง
“ลิซ...ผมคิดถึงคุณ...แล้วคุณล่ะ...คิดถึงผมหรือเปล่า?”
ชายหนุ่มกระซิบถามเสียงพร่า มือของเขาเลื่อนต่ำจากทรวงอกกลมกลึงลงไปยังหน้าท้องแบนราบ ลูบไล้วนไปมาแต่ก็ยังไม่ได้ยินคำตอบใดจากหญิงสาวนอกจากอาการบิดตัวเร่าไปมาน้อย ๆ
“ว่ายังไง...” เขาถามซ้ำราวกับคำตอบของเธอคือเสียงสวรรค์สำหรับเขา ลีลาวดีไม่อาจพูดอะไรได้ในตอนนี้เพราะความเสียวซ่านกำลังแผ่ออกมาเต็มที่ มันเต็มไปด้วยกำหนัดยินดีที่เธอไม่ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้เลย
“ฉันไม่...อา” เธออยากปฏิเสธแต่ก็ดูเหมือนร่างกายของเธอจะเป็นปฏิปักษ์กับสิ่งที่ปากบอกเขา อีธานยกยิ้มมุมปากก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมายังปทุมถันแสนสวย
เขาทำให้ร่างแน่งน้อยกระตุกเบา ๆ ด้วยปากของเขาที่ไล้วนไปบนเนินอกอวบอิ่มก่อนจะเริ่มกลืนกินเม็ดทับทิมสีชมพูบนยอดของมัน ดูดดื่มรสชาติอันหวานล้ำจากอกนุ่มเบา ๆ
“ซีด...อา...อีธานคะ...อา”
ลีลาวดีสะกดความรวดร้าวรันจวนไว้ไม่อยู่จนต้องร้องครางออกมาในที่สุด ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่สนใจอะไรอีก ใบหน้าหล่อเหลาเฟ้นฟอนไปบนทรวงอกอวบใหญ่ กลืนกินและขบเม้มเธอราวกับบ้าคลั่ง
“โอย...อีธานคะ...หยุดเถอะค่ะ”
สิ่งที่หญิงสาวร้องขอนั้นไม่ได้รับการตอบรับ อีธานยังคงคลุกเคล้าใบหน้าของเขาไปบนร่องอกอิ่ม เม็ดทับทิมสีสวยสลับกับการเคล้นคลึงมันหนักมือขึ้น
“อือ..ซี๊ด...อา...อา”
ลีลาวดีส่ายสะบัดใบหน้าสวยไปมา เธอกำลังตกลงในบ่วงแห่งปรารถนาที่ไม่อาจทอดถอนตัวเองขึ้นมาได้ง่าย อีธานยังสาละวนอยู่กับทรวงอกแสนสวยอีกสักพักก่อนที่เขาจะเลื่อนใบหน้าต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนหญิงสาวสั่นสะท้าน
“อีธาน...”
“บอกสิ ลิซ...ว่าคุณยังต้องการผม...อยากได้ผม...อยากให้ผมรักคุณเดี๋ยวนี้”
“โอ...ไม่...อีธาน...อย่าทรมานฉันได้ไหมคะ...ซี๊ด...อ๊า”
ลีลาวดีบิดตัว เธอกำลังทุกทรมานจากความวาบหวามที่เธอคุ้นเคยและไม่อาจปัดป้องมันได้ ร่างกายของเธอร้อนรน เต็มไปด้วยความหวั่นไหว อยากสัมผัสและรักเขาเหมือนที่เธอปรารถนาสิ่งนี้มาแรมปี
เธอลืมเขาไม่เคยลง...ทุกสัมผัสและรสรักของมหาเศรษฐีหนุมยังติดตรึงอยู่ในความรู้สึกของเธอเสมอ เหมือนเธอกำลังชดใช้ให้กับความต้องการอันทรมานของตัวเอง เธอกำลังชดใช้มัน
“อีธาน...อืม”
ลีลาวดีแอ่นร่างจนแผ่นหลังโค้งเมื่ออีธานเลื่อนใบหน้าของเขาลงไปจนถึงแนวบิกินี ตะขอกระโปรงถูกปลดออกไปอย่างง่ายดายก่อนที่เขาจะจัดแจงเลื่อนมันออกไปพร้อมกับแพนตี้ตัวจิ๋วจากตัวเธอ
อีธานหยัดร่างของเขาขึ้นอีกครั้ง จ้องมองความงดงามของเรือนร่างหญิงสาวที่บิดส่าย จับจ้องผิวขาวผ่องเหมือนหยวก สัดส่วนโค้งเว้าราวกับนาฬิกาทราย และสิ่งที่ชายหนุ่มไม่อาจละสายตาไปได้คือเนินสามเหลี่ยมเกลี้ยงเกลาตรงกลางร่างสาวที่ทำให้เขาแทบลืมหายใจ
บทที่ 6
ลีลาวดีเกิดความเอียงอายขึ้นมาอีกครั้ง เธอยังจดจำทุกสัมผัสและสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาเมื่อกว่าปีที่แล้วได้ และยังจดจำสายตาของอีธาน หนุ่มอเมริกันเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลที่ชอบจ้องมองยามเธอเปล่าเปลือยราวกับจะกลืนกินเธอหมดทั้งตัว
- Writer
