ถึงร้ายก็รัก นายมาเฟียจอมโหด

ใจร้าย

"พ่อค่ะ แม่ค่ะ ช่วยไอด้วย"

น้ำตาไหลอาบสองแก้ม ปากเล็กเรียกหาคนที่คิดถึงสุดหัวใจเพราะมองไม่เห็นใครอีกแล้ว

ไอลินตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นของอีกวัน ร่างเล็กนอนอยู่เพียงลำพังในห้องนอนที่ไม่รู้จักหันไปทางไหนก็ไม่เจอใครมีเพียงความเงียบเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนเธอ

ใบหน้าหวานแสนอ่อนล้ากำลังร้องไห้ เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างความจำสุดท้ายของเธอคือเขาผู้ชายใจร้ายที่ไล่เธอทุกครั้งที่เจอหน้ากันเข้ามาช่วยแล้วทุกอย่างก็จางหายไป

หญิงสาวเดินลงจากเตียงไม่ไหวได้แต่กอดตัวเองร้องไห้จนหมดแรงหลับลงไปอีกรอบพร้อมร่างกายที่บอบช้ำไปทั้งตัว ไอลินไม่รู้เลยว่าตื่นขึ้นมาอีกครั้งเธอจะเป็นยังไง

ร่างใหญ่ที่ไปนอนอีกห้องหนึ่งแล้วเดินกลับเข้ามาตอนหัวค่ำเพื่อจะพาตัวปัญหาไปหาพ่อของเขาและน้องสาวของเธอ เขายอมรับว่าบทรักเมื่อคืนทำให้เขามีความสุขกว่าครั้งไหนๆ ที่ผ่านมา แต่คนอย่างเขาก็ไม่คิดจะนอนกกกอดแม่สาวบริสุทธิ์นี้หรอ