บทที่ 11 ภูมิหลังของโสภี
เช้าวันอังคารที่ 8 มีนาคม 2565
หลังกลับจากจ๊อกกิ้งออกกำลังกายกันวันสุดท้ายด้วยกันแล้ว มาลินีและโสภีก็รีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า และขนกระเป๋าลงมาจากห้องพัก มีน้ำเต้าหู้และกล้วยหักมุกเผาหอมกรุ่นวางรออยู่บนโต๊ะยาว ทั้งสองนั่งลงกินอย่างถูกใจ ครู่ใหญ่นายสมและแก้วเร่งฝีเท้ามาช่วยลากกระเป๋าไปใส่ท้ายรถ
มาลินีเช็ดมือและลุกเดินไปยังคนทั้งสองพร้อมกับควักธนบัตรสีม่วงออกมาสองใบจากกระเป๋าและส่งให้ เธอกล่าวขอบคุณคนทั้งสองที่ดูแลเธออย่างดี นายสมและแก้วค้อมตัวไหว้และยิ้มหน้าบาน
จากนั้นมาลินีและโสภก็ชวนกันไปที่เรือนไม้
“กูดม้อร์นิง...ง เช็คเอาท์ค่ะ” โสภีส่งเสียงเมื่อเดินเข้าประตูหน้า มาลินีเดินต่อไปถึงครัวและควักเงินพิเศษให้เพ็ญพลางกล่าวขอบคุณที่ซักรีดเสื้อผ้าให้เธอทุกวัน
แป้งร่ำเช็ดมือก่อนเดินออกมาทักทายโสภีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แล้วเธอก็หันไปหยิบสมุดทะเบียนออกมาจากลิ้นชักโต๊ะ
