14
“คุณนี่มัน...นางแมวป่าดีๆ นี่เองปลาดาว เผลอแป๊บเดียวก็แผลงฤทธิ์เข้าซะแล้ว” โยชิยังอารมณ์ดีหัวเราะกลั้วคอ เขาวางศีรษะบนลำคอเรียวระหง หลับตานิ่งให้คลายจากการปวดแสบปวดร้อนเพราะสเปรย์พริกไทยฝีมือนางแมวป่าปลาดาว อีกมือก็จับแขนหญิงสาวตรึงไว้เหนือศีรษะ ตรึงขาเรียวให้อยู่กับที่
“ปล่อยฉันนะไอ้บ้า! ปล่อย” ปลาดาวแผดเสียงดังลั่น ขณะดิ้นหนีกายแกร่งที่ทาบทับอยู่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย การกายแต่ละครั้งทำให้เกิดการเสียดสีทำให้เธอร้อนวูบวาบ แม้กระทั่งหายใจก็ต้องให้แผ่วเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ว่าไงนางแมวป่าตัวน้อย หมดฤทธิ์หรือยัง” โยชิกระซิบถาม เขาไล้ปลายลิ้นอุ่นร้อนบนใบหู
“ไม่โว้ย! ถ้าแกไม่ยอมปล่อย” ปลาดาวบิดตัวและส่ายหน้าหนีใบหน้าแกร่งและพยายามประทุษร้ายโยชิทุกวิถีทาง แต่ก็ชายหนุ่มก็เตรียมพร้อมรับมือไว้แล้ว เธอก็เหมือนกับเสียแรงเปล่า
“ยังฤทธิ์เยอะไม่เลวนี่ อย่างนี้ค่อยน่าสนุกหน่อย งั้นก็ลองดูกันนะ
