โทษที คนนี้ของกู

9ความฝัน

เมื่อเห็นว่าพลอยใสหลับไม่ได้สติ ร่างนั้นถึงกับยิ้มร้ายออกมา นัยน์ตาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ เขาเอื้อมมือไปลูบไหล่ขาวๆก่อนจะพยุงร่างเล็กขึ้นมา แล้วค่อยๆถอดเสื้อตัวเล็กออกจนเห็นบราเซียสีโอรส มันช่างเข้ากับผิวขาวนวนเนียน เนินอกขาวที่ล้นบราออกมาเล็กน้อย ทำให้ดูเซ็กซี่ขึ้นมาอีก คนที่เอาแต่มองร่างเล็กถึงกับกลื่นน้ำลาย เพราะไม่เคยสนใจ ไม่เคยมองร่างนี้แบบจริงจังสักครั้ง

ปากอวบอิ่มสีชมพู ของเจ้าของร่าง ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะสัมผัสไม่ไหว เขาก้มลงจูบปากร่างที่นอนหลับตาพริ้ม แต่ด้วยรสหวานของสาวแรกจูบมันทำให้ชายหนุ่มถึงกับมัวเมา เขาดูดเม้มริมฝีปากของอีกคนจนคนที่หลับไหลจูบตอบโดยไม่ทราบสาเหตุ ไม่รู้ว่าเขารู้สึกตัวหรือเป็นเพราะอารมณ์พาไปกันแน มือหนาค่อยๆลูบไปตามเรือนร่าง จนถึงเนินอกอวบๆ เขาขย้ำมันเบาๆ ส่วนปากก็ทำหน้าที่ดูดดื่มความหวานจากปากสาวไม่หยุด ก่อนจะมีเสียงเอะอะจากหน้าบ้าน ทำให้เขาหยุดการกระทำ ก่อนจะออกจากห้องไป

ไอ้โลกนี้ไม่มีหัวใจใครแน่นอน

หญิงร้ายชายร้อนยอกย้อนกันปี้ป่น

กลิ้งกลอกหลอกลวง กันเวียนวน

ฉันจึงเกลียดคนมารักเหล้า สุขสำราญ

"มึงจะร้องทำไมวะ กูหนวกหู" แมวน้ำพูดขึ้นเมื่อเพื่อนร้องเพลงเสียงดังลั้น

"มึงเห็นไหม...พี่เสือหายไปกับอีลี่เลย ผู้ชายก็งี้" ก๊อบพูดเสียงดั่งลั้นก่อนที่แมวน้ำจะสะกิดให้เบาลง

"ชู้...มึงอย่าพูดเสียงดังอีพลอยจะได้ยิน"

สองสาวเดินเข้ามาในตัวบ้านก่อนจะถึงหน้าห้องก๊อบปี้แอบสงสัยตอนออกไปก็ปิดประตูมิดชิดแต่ทำไมประตูห้องแง้มออก

"ฮ่าๆไม่ได้ยินหรอกมันตายแล้ว" ก๊อบพูดสวนขึ้นทันที เมื่อเข้ามาในห้องเห็นว่าเพื่อนตัวดีนอนถอดเสื้อ

"มันถอดเสื้อนอนทำไมเดี๋ยวก็เป็นปอดบวมพอดี" แมวน้ำพูดขึ้นพรางหยิบผ้าหุ่มคุมร่างให้พลอยใส

ทั้งสองยืนคุยกันไปมา ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างเพื่อนสาว เพราะอาการเมาจึงทำให้ทั้งคู่หลับไม่รู้เรื่องจนถึงเช้า

"อืมมม....ปวดหัว"พลอยใสงัวเงียตื่นขึ้นมาตอนสายโดยมีเพื่อนอีกสองคนนอนข้างๆ

"ก๊อบ...แมวน้ำ ตื่นๆ.." เธอเอื้อมมือไปเขย่าตัวเพื่อนที่หลับอยู่ ทั้งสองลืมตาขึ้นรู้สึกว่าจะมีแสงแดดอ่อนๆลอดผ้าม้านเข้ามา

"กี่โมงแล้ว" แมวน้ำถามขึ้น

"จะ9โมงแล้ว"

"ขนาดนั้นเลยหรอ... ปวดหัว" แมวน้ำกับพลอยใสคุยกันจนกระทั้งเพื่อนสาวสองอย่างก๊อบต้องพูดขึ้นบ้าง

"เมื่อคืนกลับซะดึกแถมเมาอีกก็ปวดหัวสิ"

"เอ๊ะ! เสื้อหายไปไหน..? เมื่อคืน...ก๊อบแกเข้ามาใช่ป่ะ?" พลอยใสถามเพื่อนสาวอีกคนเพื่อความมั่นใจเพราะเธอเองก็เมาไม่รู้เรื่อง

"มาส่งแกฉันก็ออกไป กลับเข้ามากลางดึกมาเห็นแกนอนยังว่าถอดเสื้อนอนทำไม" พลอยใสคิดไตร่ตรองว่าที่เห็นเมื่อคืนนี่เธอฝันหรือใครกันที่เข้ามากันแน่ แต่นึกยังไงก็ไม่ออก จนก๊อบต้องพูดขึ้น

"แกคงละเมอหรือฝันนั่นสิ เลยถอดเสื้อ"

พอพูดถึงฝัน เธอนึกถึงรสจูบที่มันเหมือนจริงมากๆ เหมือนว่าเธอจูบกับชายหนุ่มของจริง จนนึกแล้วมันรู้สึกวาบหวิวบอกไม่ถูก

"แก....อิอิ..มีเรื่องจะเล่าฉันฝัน"พลอยใสพูดหัวเราะคริๆ เหมือนกำลังมีความสุขเป็นอย่างมาก

"ฝันว่าได้นอนกับผู้ชายละ สิถึงถอดเสื้อ"แมวน้ำพูดขึ้นทันทีที่เห็นอาการเพื่อนบงบอกว่าเธอกำลังมีความสุข

"ยังไม่ถึงขนาดนั้น..ฉันฝันว่าได้จูบ"

ยังไม่ทันที่พลอยใสจะเล่า เพื่อนสาวทั้งสองประสานเสียงถามพร้อมกัน

"กับใคร?"

"มันเบลอๆไม่ชัด แต่มันเหมือนจริงมากๆ ผู้ชายคนนั้นต้องเป็นพี่เสือแน่นอน"

สองสาวมองหน้ากัน เพราะเพื่อนนอนฝันหวานส่วนอิพี่ลี่สงสัยจะได้กินพี่เสือไปแล้ว

"มันรู้สึกดีมากๆเลยอ่ะ จูบแบบนั้น.." คนพูดก็เอาแต่ยิ้มหวาน ส่วนคนฟังทนฟังเพื่อนเพ้อ

"อืม...คงดีเนาะฝันแบบนี้"แมวน้ำอดที่จะพูดแทรกขึ้นไม่ได้

"เสียดายเมื่อคืนเมาหนักไปหน่อย" พลอยใสได้แต่โอดครวญเรื่องความฝันที่เธอคิดว่าเป็นการจูบกับพี่เสือของเธอ

หลังจากที่ทั้งสามอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็พากันออกมาหาอะไรทาน แต่ในบ้านดูเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่สักคน

"พวกพี่ๆหายไปไหนหมดวะ ไม่ใช่ทิ้งพวกเราแล้วหนี้กลับกันนะ" ก๊อบปี้พูดขึ้นที่เห็นในบ้านเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่

แครกก~~

"อ้าว..ตื่นกันแล้วหรอ พวกพี่รออยู่ ที่รถไม่อยากปลุก..ไปหาอะไรอร่อยๆท่านกัน"

เสือที่เดินออกมาจากห้อง ที่จริงเขาไม่ได้นอนที่บ้านพักลิลลี่ เขากลับมาตั้งแต่เมื่อคืน เพียงแต่สองสาวไม่ทันสังเกตุเลยคิดไปว่าหนุ่มร่างสูงจะค้างบ้านเพื่อนร่วมห้องเรียน เพื่อนที่คิดจะอ่อยเสือแต่ก็ไม่สำเร็จเท่านั้นเอง