เช้าวันต่อมา...
ดวงตาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงีย ก่อนจะชะงักไปเล็กน้อยเมื่อรู้สึกได้ถึงมือหนาของใครบางคนที่ยังคงวางอยู่บนเอวเล็กของตัวเอง วาเลนที่ได้สติก็เลื่อนมือลงไปพยายามจะจับมือของคนตรงหน้าออกจากเอว
พึบ! เสียงมือหนานั้นดึงร่างบางเข้าหาตัวอย่างแรงจนทำให้หญิงสาวเบิกตาขึ้นด้วยความตกใจพร้อมกับหันมองหน้าเจ้าของมือหนา
"ทะ...ทำบ้าอะไรของนาย" ริมฝีปากบางเอ่ยถามขึ้นเสียงสั่น
"ฉันยังง่วงอยู่" ร่างสูงก็ตอบกลับเสียงนิ่งก่อนจะหลับตาลงราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ง่วงแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน!?"
"..." เตวินทร์ก็นอนหลับตานิ่งไม่ตอบ
"นี่!"
"อย่าเสียงดัง"
"นายก็ปล่อยฉันสิ"
"เธอจะรีบตื่นทำไม เรียนแซมดี้มันช่วงบ่าย" ปากหนาถามทั้งที่ยังคงหลับตา
"มันก็เรื่องของฉัน...ปล่อย"
"..." คนตัวสูงก็นิ่ง
"เตวินทร์!"
"ขออีกห้านาที..."
"ไม่!" เสียงเล็กตอบกลับเสียงดัง ทำเอาเจ้าของใบหน้าหล่อลืมตาขึ้นมามอง
