ตอนที่ไม่มีชื่อ
1018 Words
12
ผิวกายหล่อนร้อนผ่าวยามฝ่ามือหนาเคลื่อนย้ายไปตามเรือนร่าง แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าเป็นสิ่งกีดขวาง ทว่าความร้อนนั้นก็ยังบังเกิด มิหนำซ้ำยังเพิ่มระดับอุณหภูมิขึ้นทุกขณะอีกด้วย เขาใช้ความช่ำชองปลดกางเกงยีนส์ทรงเดฟให้หลุดไปทางปลายเท้าหล่อน โดยมีกางเกงชั้นในม้วนตัวไปพร้อมกันด้วย บัณฑิตารู้สึกหนาวสะท้านจากความเย็นภายในห้องที่อาบอยู่ตรงช่วงขา ทำให้หล่อนรู้ตัวว่า ตอนนี้ท่อนล่างเปลือยเปล่า แล้วดูเหมือนว่า เสื้อที่หล่อนสวมใส่กำลังหลุดตามไป
“ไม่...อย่าทำฉันแบบนี้”
บัณฑิตาพูดออกมาได้ หลังจากปากสาวได้รับอิสระ ไม่ใช่ว่าลีโอนาร์ดเบื่อหน่ายไม่อยากจูบปากหล่อน แต่เป็นเพราะเขาต้องการถอดเสื้อผ่านทางศีรษะหล่อนนั่นเอง และนั่นทำให้บัณฑิตามีโอกาสพูด
“คุณห้ามผมไม่ได้หรอก คุณไม่ต้องกลัว ผมรับผิดชอบคุณเอง” ลีโอนาร์ดพูดจากใจ หล่อนเป็นผู้หญิงที่เขารอคอย เขาไม่มีวันปล่อยหล่อนหลุดมือไปอีกแล้ว
บัณฑิตาเกิดความอิ่มเอิบกับประโยคที่ได้ยิน รู้สึกวางใจในตัวเขาอย่างบอกไม่ถูก ทว่าอีกความคิดหนึ่งก็ค้านไม่ให้คล้อยความความรัญจวนที่ไหลเวียนในร่าง กระตุ้นความผิดถูก แต่ก็ถูกกดทับด้วยความเสน่หาที่มีมากกว่า หล่อนเหมือนผู้หญิงใจง่าย ทอดกายให้เขาเชยชมตามใจปรารถนา ส่งผลให้การดำเนินเกมสวาทจึงเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อชุดตัวสวยของบัณฑิตาหลุดจากกาย ลีโอนาร์ดเริ่มลงมือสำรวจเรือนร่างเปล่าเปลือยที่อยากสัมผัสมาแรมปี แน่นอนว่าเขาหมายสำรวจตรวจตราเรือนร่างบัณฑิตาทุกสัดส่วน ชายหนุ่มเลือดร้อน
จุมพิตเป็นการเริ่มต้นเพลงพิศวาส ริมฝีปากหนาได้รูปบดจูบเรียวปากนุ่มรูปกระจับ จูบที่เรียกว่าแทบสูบวิญญาณหล่อนออกจากร่าง คนถูกจูบใจสะท้าน หวามไหวในอก ร่างกายรุมร้อนคล้ายคนจับไข้ สมองหมุนจนเกิดความมึนงง ร่างกายที่ถูกไฟเสน่หาลามเลยทำให้ไม่มีเรี่ยวแรงต่อต้าน ปล่อยให้เขาสาดความใคร่เข้าใส่ตัว
“อา...”
เสียงครางดังแผ่วเบา เมื่อเขาเคลื่อนปากและจมูกไปตามผิวแก้ม ลีโอนาร์ดหอมแก้มบัณฑิตาหลายฟอด เคล้าเคลียไปจนถึงใบหูที่ถูกเขาแทะเล็ม กัดก้านหูหล่อนเบาๆ ก่อนใช้ลิ้นเลียไปมา บัณฑิตาขนลุกซู่ ย่นหน้าหนีความซาบซ่าน ทว่าหล่อนคงหนีไม่พ้น เพราะเขากำลังทำให้หญิงสาวเสียวซ่านมากขึ้นกว่าเดิม
ฝ่ามือแข็งแรงกอบกุททรวงอกสาวข้างหนึ่ง อีกข้างกำลังถูกปากลีโอนาร์ดครอบครอง ดูดดึงช้าๆ เน้นๆ จากนั้นก็ใช้ลิ้นโลมเลีย บัณฑิตาครางเสียงสั่น ร่างกายส่ายสะบัดไปมาประหนึ่งขับไล่ความร้อนในตัว
“อืม...อา” บัณฑิตายังคงปล่อยเสียงคราง เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่ยังคงสร้างความกระสันซ่านอยู่บนทรวงอกสาว ที่ตอนนี้มือใหญ่ละห่าง ปล่อยให้ปากและลิ้นของเขาทำหน้าที่แทน ทว่ามือแข็งแรงไม่ได้ละห่างไปไหน เขาเลื่อนต่ำมายังของสงวนสาว ลูบไปมาตามรูปทรง ปลายนิ้วแทรกไปตามร่องดอกไม้สด ขยับนิ้วถูไถ “อา...อา”
บัณฑิตาครางยาว ราวกับเสียวหนักหน่วง ใช่มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ความสัมพันธ์ครั้งแรกระหว่างลีโอนารด์กับบัณฑิตา หล่อนไม่รู้สึกตัว อารมณ์ร่วมที่เกิดขึ้นมาจากยาเสียสาว ทว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้ บัณฑิตารู้ด้วยตัวเอง เป็นความรู้สึกที่หล่อนแทบต้านทานไม่ไหว มีอีกเรื่องที่หล่อนยังไม่รู้คือ ความรู้สึกที่ได้รับจะเพิ่งทบทวี หากเขาเลื่อนใบหน้าไปเชยชมกรรณิการ์ช่องาม
ลีโอนาร์ดละห่างดอกบัวคู่งามหลังจากลิ้มรสจนพอใจ เขาเลื่อนตัวลงต่ำ ใบหน้าคมหล่อจึงเลื่อนตาม เขาจูบหน้าท้องแบนเรียบไร้ไขมัน ว่ายวนไปทั่วด้วยปลายลิ้น บัณฑิตาแขม่วท้องไปตามจังหวะปากและลิ้นหนาลากผ่าน หัวใจเต้นแรงมากขึ้น หอบหายใจถี่ ใบหน้าเขาขยับต่ำไปเรื่อยๆ แต่ไม่ได้หยุดนิ่งตรงจุดสงวนสาว เขาจูบโคนขาด้านขวาหล่อน สูดดมความหอมไปพร้อมกันด้วย ไล่ต่ำลงไปยังข้อเข่า และไม่ได้หยุดนิ่งแค่นั้น เขาไล่จูบวนไปรอบขาจนถึงปลายเท้า
“อา...อา” ลีโอนาร์ดไล้ลิ้นไปตามนิ้วเท้าทั้งห้า บัณฑิตาพยายามชักเท้าหนี ทว่ากลับถูกยึดไว้ด้วยมือแข็งแรง และตอนนี้เขาไม่ได้ทำเพียงแค่ใช้ลิ้นเลีย เขาไล้ดูดดึงนิ้วเท้าหล่อนทีละนิ้ว ก่อนย้ายมาทำลักษณะเดียวกันกับเท้าอีกข้างหนึ่ง “อา...อืม”
ลีโอนาร์ดขยับปากขึ้นสูง ไล่จูบไปตามข้อเท้าเล็ก ปลีน่องผ่านหัวเข่าและขึ้นสูงไปถึงโคนขา วินาทีนี้หัวใจบัณฑิตาเต้นแรงมาก เมื่อรู้สึกได้ถึงแรงลมหายใจของเขาที่เป่ารดเนินสวาท
“ไม่ค่ะ...ไม่” เสียงหล่อนห้ามและหนีบขาไว้ แต่กลับถูกแรงดันจากมือใหญ่ ขาทั้งสองข้างของหล่อนจึงแยกออกจากกัน เขาจึงฝังหน้าลงบนดอกคาร์เนชั่นที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายั่ว หล่อนตื่นเต้นเป็นที่สุด ส่งผลให้หัวใจหล่อนเต้นแรง ระทึกกับเรื่องที่เกิดขึ้น เป็นความแปลกใหม่ที่บัณฑิตาไม่เคยค้นพบมาก่อน
ลีโอนาร์ดเหมือนตกอยู่ภวังค์เสน่หา กลิ่นสาปสาวไม่ได้ส่งกลิ่นรบกวนใจ ไร้ความอับชื้น ยิ่งมาพร้อมกับกลิ่นเสน่หาจากบ่อสวาท สองกลิ่นมารวมกันก่อให้เกิดความหอมมัน ที่ได้สัมผัสทั้งกลิ่นและรส ปากเขาจูบซับน้ำพราวรักที่เอ่อล้นขอบบ่อ ก่อนใช้ลิ้นเลียไปทั่วกลีบมณฑา แทรกไปตามร่องกลีบ ไล่ขึ้นสูงไปจนถึงเม็ดกระสันที่เขาดูดแรงๆ ร่างสาวสั่นไหว บัณฑิตาส่งเสียงครางดังลั่น
- Writer
