Chapter 18

1442 Words

MACY COLLIEN “Gusto ko ng umuwi.” Sabi ko sa kanya. “Let's eat first,” sabi niya sa akin. “Hindi ako gutom.” mabilis na sagot ko sa kanya. “Kumain ka muna. Ihahatid kita,” sabi niya sa akin. “Ikaw naman talaga ang mag-uuwi sa akin. Sa tingin mo ba kaya kong umuwi na sira ang pajama ko?” naiinis na sabi ko sa kanya. Kakatahan ko pa lang galing sa pag-iyak pero parang naiiyak na naman ako. Parang gusto ko na lang maglaho bigla dahil hiyang-hiya talaga ako. Bakit ba kasi ito ang nangyari sa akin? Bakit kasi nasira? Bakit dito pa? Ang daming bakit at nakakainis ang lahat ng iyon. “Kumain kana muna and stop worrying. Mas mahalaga na hindi magutom ang baby natin.” sabi niya. “Natin? Baby natin?” wala sa sariling tanong ko sa kanya. “Yeah, baby natin.” sagot pa niya sa akin. “Hindi ka m

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD