17
1097 Words
“มึงนี่เห็นแก่เงินจริงๆ เห็นแก่เงินขนาดทำร้ายเพื่อนอย่างกูที่สนิทกันมาเป็นสิบปี”
คชาก้มมองเพื่อน พูดเสียงเหี้ยม แววตาเหี้ยมยิ่งกว่า สมานถึงกับตัวสั่นเมื่อเห็นนัยน์ตาเพื่อน ดวงตาคชาเวลานี้ช่างน่ากลัว เปรียบเสมือนเสือร้ายกำลังกลายร่างเป็นปีศาจ
“กูบอกมึงแล้ว มึงต้องทำตามสัญญานะ” สมานเกิดความขลาดกลัว ร้องหาสัญญา
“กูไม่ลืม แต่เรื่องที่กูอยากรู้ยังไม่หมด”
“มึงอยากรู้เรื่องอะไรอีก”
“เรื่องที่ขวัญหายตัวไป เป็นฝีมือของไอ้วิเศษหรือเปล่า” เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่คชาอยากรู้
“ไม่ใช่ฝีมือไอ้วิเศษ ที่กูมั่นใจเพราะกูโทรถามไอ้วิเศษเรื่องนี้ตั้งแต่เช้าแล้ว มันก็บอกว่ามันไม่รู้เรื่อง”
สมานรีบตอบ คชาคิดหนักอีกรอบ การหายตัวไปของขวัญข้าว หากไม่ใช่ฝีมือของวิเศษ แล้วจะเป็นฝีมือของใคร คชาคิดเรื่องนี้ไม่ตกจริงๆ
“มึงแน่ใจนะว่า ไอ้วิเศษไม่ได้ทำ” คชาถามย้ำ
“มั่นใจสิ กูได้ยินกับหูกูเอง” กระแสเสียงของสมานยังคงสั่นเช่นเดิม “กูตอบมึงไปหมดแล้ว มึงปล่อยกูสักทีสิ”
“ยัง กูยังถามมึงไม่หมด ยังมีอีกเรื่องที่กูอยากรู้”
“เรื่องอะไรอีกวะ”
“มึงจำงานที่มึงมาว่าจ้างกูให้กูข่มขืนผู้หญิงคนนึงที่ชื่อกล้วยไม้ได้ไหม” คชาเท้าความ
“จำได้” สมานจำได้แน่นอน เพราะงานนั้นเขาได้รับเงินเกือบสามแสนบาท
“กูบังเอิญเจอคลิปๆ นึงเข้า เป็นคลิปที่กูกำลังเดินเข้าไปในบ้านกลางสวนยาง ไปทำงานตามที่มึงต้องการ กูอยากรู้ว่ามึงแอบถ่ายคลิปไปทำไม งานแบบนี้มันไม่น่ามีหลักฐานมัดตัวภายหลังไม่ใช่เหรอ แต่มึงดันทำ กูอยากรู้เหตุผล มึงช่วยทำให้ความสงสัยของกูหมดไปได้ไหม”
สมานอึ้ง เงยหน้ามองคชา สายตาของสมานเต็มไปด้วยความลำบากใจ สีหน้าหนักใจอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่คิดว่า คชาจะบังเอิญเห็นคลิปนั้น เป็นความผิดของเขาเองที่ไม่ลบคลิปนั้นทิ้งไปเมื่อเสร็จงาน และไม่คิดว่าจะเป็นผลกระทบในวันนี้
“ตอบมาสิ มัวแต่อึ้งอยู่ได้ หรือว่ามึงอยากตาย” คชาขู่อีกรอบ สมานยิ่งคิดหนัก หากคชารู้ว่า เขาทรยศหักหลังเรื่องนี้อีกเรื่อง คงไม่รอดพ้นความตายแน่นอน “ถ้ามึงไม่รีบตอบกู มึงตาย และถ้ามึงโกหกกูล่ะก็ มึงก็ตายเหมือนกัน”
วินาทีนี้สมานต้องเลือกระหว่างจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับหรือจะเปิดเผยความจริงเพื่อให้ตนเองรอดพ้นจากความตาย แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่มีทางเลือก หากพูดออกไปทางรอดอาจจะมีมากขึ้น
“คนที่ว่าจ้างมึงให้มึงข่มขืนกล้วยไม้ เป็นคนบอกกูทำ” สมานตอบ คชาหรี่ตา ทำหน้าสงสัย “เขาให้กูถ่ายคลิปเก็บไว้ตั้งแต่วันที่สองที่มึงข่มขืนกล้วยไม้ ตอนนั้นกูไม่ได้ถามด้วยว่าให้ถ่ายทำไม”
“ทำเพื่ออะไร”
“เพื่อที่จะส่งคลิปไปให้พี่ชายกล้วยไม้ดูว่า ใครเป็นคนทำร้ายน้องสาวของเขา” คชาหายสงสัยเรื่องคลิป ทว่ากลับมีความสงสัยเรื่องอื่นเข้ามาแทนที่
“คนที่ว่าจ้างกูต้องการอะไร ถึงทำอย่างนั้น”
“พี่ชายของกล้วยไม้ตามสืบคนที่ทำร้ายกล้วยไม้อยู่ คนที่ว่าจ้างก็เลยช่วยให้พี่ชายกล้วยไม้รู้ความจริง แต่จะด้วยเหตุผลอะไรกูก็ไม่รู้ กูไม่ได้ถามแล้วคนว่าจ้างก็ไม่ได้บอกกูด้วย กูแค่ทำตามที่คนว่าจ้างบอก เขาบอกให้กูถ่ายคลิปกูก็ถ่าย แล้วให้ส่งให้เขาในเวลาที่เขาต้องการ”
สมานตอบเท่าที่ตัวเองรู้ เขาเองก็สงสัยเช่นกัน แต่ไม่กล้าถาม ผู้ว่าจ้างให้เขาทำอะไรเขาก็ทำ
“แล้วมึงส่งคลิปไปให้คนที่ว่าจ้างงานเมื่อไหร่”
“เกือบสองอาทิตย์แล้ว” เหมือนคชากำลังประเมินความคิดบางเรื่องในใจ แต่ยังฟันธงไม่ได้ นอกจากจะหาข้อมูลให้ได้มากกว่านี้
“กูถามอีกสักสองสามข้อ คนที่ว่าจ้างคือใคร”
“กูไม่รู้จักชื่อจริง เขาติดต่อกูผ่านไอ้ชด แล้วตอนนี้ไอ้ชดก็หนีตำรวจไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้”
ชดคือคนประสานงานระหว่างผู้ว่าจ้างกับสมาน พองานเสร็จก็เกิดเรื่องกับชดที่ถูกตำรวจตามล่าในข้อหา ฆ่าคนตาย ซึ่งตอนนี้ไม่มีใครรู้ว่า ชดหนีไปอยู่ที่ใด เป็นหรือตาย
“แล้วมึงรู้จักผู้หญิงที่ชื่อกล้วยไม้มากแค่ไหน แล้วมีเหตุผลอะไรที่คนว่าจ้างให้ทำร้ายกล้วยไม้”
“กูรู้แค่ว่า เธอเป็นลูกสาวมหาเศรษฐี รู้สึกว่าครอบครัวของเธอจะทำธุรกิจเกี่ยวกับการสื่อสาร” สมานตอบ “ทีนี้มึงปล่อยกูได้หรือยัง กูตอบคำถามที่มึงอยากรู้แล้วนะ มึงสัญญากับกูแล้วนะไอ้ช้าง”
สมานย้ำสัญญาอีกครั้ง คชายิ้มเย็น เดินอ้อมมานั่งซ้อนด้านหลังสมาน ที่เริ่มจะนั่งอยู่ไม่สุข ขยับตัวหนีคชา แต่เขาก็ทำไม่ได้ดังใจคิด เพราะสภาพไม่เอื้ออำนวย
“กูไม่ลืม” คชากระซิบข้างหูเพื่อน “แต่มึงคงลืมไปว่า ไม่มีสัจจะในหมู่โจร”
คชาพูดจบ เขาดึงผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ที่เตรียมไว้ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนจะนำผ้าผืนนั้นมาปิดปากสมาน คชายิ้มเหี้ยมเกรียม บรรจงใช้ความคมของมีดกรีดลงบนข้อมือทั้งสองข้างของสมาน เลือดชั่วไหลอาบเป็นทาง ยังมิหนำใจ คชาใช้มีเล่มเดิมกรีดตรงเอ็นร้อยหวายของเพื่อนชั่ว
“คนที่หักหลังกู จะต้องตายอย่างทรมาน มึงจะตายอย่างช้าๆ ดูเลือดชั่วไหลออกจากตัวมึง”
คชาทิ้งมีดลงบนพื้น ยิ้มกับผลงานของตัวเอง ก่อนจะเดินออกไปจากห้องอย่างไม่สนใจใยดีสมาน อดีตเพื่อนรักที่เขาไว้ใจมากที่สุด หากสมานไม่คิดทรยศหักหลังตน มีหรือที่คชาจะตอบแทนสมานด้วยความตาย เป็นความตายอย่างช้าๆ เสียเลือดมากจนขาดใจตาย โดยที่สมานร้องขอชีวิตจากใครไม่ได้ เพราะปากปิดทับด้วยผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ ดิ้นรนหนีก็ไม่ได้อีก งานนี้สมานมีกับตายและตายเท่านั้น
- Writer
