"ฮันน่าคุณได้ลูกแฝดใช่ไหม ไม่ใช่สิลูกของเราเป็นแฝดชายหญิง...ใช่หรือเปล่าฮันน่า" ใบหน้าที่เคร่งขรึม น้ำเสียงที่หนักแน่นของเขานั้น แฝงไปด้วยความจริงจังและหมายมั่น เพื่อหวังจะได้ฟังคำตอบจากเธอ
"ใช่ กันยาตุลาเป็นฝาแฝด ฉันเฝ้าเลี้ยงลูก ทั้งสองมาด้วยความรักความเอาใจใส่ จนลูกๆ ของฉันไม่เคยถามถึงผู้เป็นพ่อ พวกเขาสองคนไม่เคยต้องการคุณ คุณอีธาน คุณอย่าพยายามอีกเลย ปล่อยฉันกับลูกๆ ไปเถอะนะ" ฮันน่าร้องไห้จนตัวสั่นเทา เธอขอร้องอ้อนวอนเขาเพียงเพราะว่าไม่ต้องการให้ลูกเข้าไปเกี่ยวข้อง กับวงการมาเฟียมันอันตรายเกินไป เธอไม่ต้องการให้กันยาหรือตุลาเจริญรอยตามผู้เป็นบิดาของเขา
"หยุดร้องไห้ก่อน แล้วบอกเหตุผลผมมาว่าทำไมผมต้องยอมปล่อยคุณกับลูกไป ผมยังหาเหตุผลข้อไหนไม่ได้เลย ที่จะต้องทำแบบนั้น" เวลานี้อีธานได้ขยับเข้าไปใกล้ภรรยา พร้อมกับเอามือปาดน้ำตาออกจากแก้มให้กับเธอเบาๆ และดูเหมือนว่าหญิงสาว จ
