พิศวาส....ล้างมนทิน

ตึก..ตึก..ตึก..     เสียงฝีเท้ากำลังวิ่งหนีใครบางคนดังกระทบพื้น  ใบหน้าหวานเหลียวมองด้านหลังอย่างหวาดระแวงกลัวว่าคนนั้นจะตามมาทันหรือไม่ หญิงสาวหวาดระแวงจนไม่ทันระวังพลาดท่าสะดุดขาล้มลง "ว้ายยย"     เสียงร้องอุทานดังขึ้น ร่างบางล้มนอนลงไปกับพื้น ใบหน้าหวานนิ่วหน้าเจ็บปวด ฝ่ามือเอื้อมมาจับปลายเท้าเบาๆเห็นรอยเขียวช้ำ หญิงสาวรีบยันกายลุกขึ้น ความเจ็บปวดเล่นงานไม่มีแรงแต่จะลุกขึ้นยืน     “ไง...เพลง เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก” เสียงห้าวใหญ่ดังจากด้านหลัง      ใบหน้าหวานสะดุ้งหันไปเห็นร่างสูงใหญ่ยืนยิ้มกอดอกแสยะยิ้มมองอย่างสมเพช เดินเข้ามาแล้วย่อตัวลงตรงหน้า     “ไปให้พ้น อย่าเข้ามานะ” เพลงทิสาเขยิบถอย รีบสะบัดหน้าหนีฝ่ามือหนาราวกับเป็นสิ่งน่ารังเกียจขยะแขยงเต็มที     “โอ๋ๆ อย่าพูดแบบนั้นสิจ๊ะ เพลงทิสา เราเป็นแฟนไม่ใช่เหรอ เป็นแฟนกันจะพูดอย่างนี้ได้ยังไงกัน”เขาเอ่ยเสียงหวานหยดย้อยกึ่งประชดพร้อมกับตอกย้ำความสัมพันธ์ระหว่างเขากลับเธอ แต่บัดนี้กลับโดนหญิงสาวทำตัวห่างเหินเหมือนเป็นคนไม่รู้จักกัน     มือหนายกขึ้นจับคางมนหันใบหน้าหวานสบตามอง ใบหน้าเข้มค่อยๆโน้มเข้าใกล้ริมฝีปากบางตั้งใจจูบเพื่อลิ้มรสความหวานละมุน   "ถุย..."     เพลงทิสาถ่มน้ำลายใส่หน้าซาตานร้าย ชายหนุ่มในคราบซาตานนิ่ง ร่างบางพยายามจะลุกขึ้นยืนแต่ความเจ็บตรงข้อเท้าเล่นงานจนไม่มีแรงแม้แต่จะเขยิบขา     มือหนารีบคว้าข้อมือน้อยบีบแน่นจนเป็นรอยช้ำ และมือหนาอีกข้างยกขึ้นปาดเช็ดน้ำลายเปื้อนบนใบหน้าอย่างใจเย็นแล้วมือข้างนั้นฟาดลงบนแก้มสวยเต็มแรง เพี้ยยยยะ ...... ใบหน้าหวานหันตามแรงตบ ความเจ็บปวดแล่นกระจายทั่วหน้า     “กล้ามากนะ ที่ถ่มน้ำลายใส่หน้าฉัน”    ชายหนุ่มตะคอกเสียงดังลั่นใบหน้าแดงกล่ำ ชีวิตนี้ไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหนกล้าถ่มน้ำลายใส่หน้าแบบนี้มาก่อนผู้หญิงคนนี้ช่างกล้านัก     ดี.... แบบนี้ต้องลงโทษให้สาสมไม่ให้ได้หลับได้นอนเลย     “สมควรแล้วนี่ ฉันไม่น่ามาหลงคบคนอย่างแกเลยด้วยซ้ำ ปล่อยนะ จะกลับบ้าน”เพลงทิสาต่อว่าเสียงดังลั่น     “ไม่ปล่อย ฉันคบกับใครแล้ว ฉันจะต้องได้ตัวก่อน ยอมเป็นของฉันชะเถอะ เพลงทิสา” พูดจบร่างสูงอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมอกรีบเดินเข้าไปในบ้าน       เพลงทิสาออกแรงดิ้นจนชายหนุ่มเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงนอนหนานุ่ม ร่างสูงตามมาคร่อมทับร่างบางตรึงข้อมือกดไว้บนที่นอน       ใบหน้าเข้มก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวเนียน กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆบนกายสาวแตะสัมผัสจมูกโด่งชวนหลงใหลรีบสูดเข้าเต็มปอดปลุกอารมณ์ส่วนลึก ตัวตนซ่อนไว้ในเป้ากางเกงพองขยายจนปวดหนึบ     “สิน...ปล่อยนะ ปล่อย......”ร่างบางนอนดิ้นภายใต้ร่างหนาน้ำตารินไหลอาบแก้มสวย          สินธรหนุ่มที่ถูกหญิงสาวร้องขอ กำลังซุกไซร้ซอกคอหาความหอมหวานบนกายสาว ต้องหยุดชะงักลงเพราะทนกับเสียงใสร้องอ้อนวอนไม่ไหว ยกใบหน้าขึ้นมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ตอนนี้มีแต่หยาดน้ำตา     “ทำไมละเพลง เรากำลังจะมีความสุขด้วยกันนะ”สินธรปรับน้ำเสียงอ่อนโยน มือหนาลูบไล้แก้มใสแผ่วเบา เลื่อนเช็ดน้ำตา     “ไม่...สิน เพลงไม่ต้องการ เพลงยังไม่พร้อม”   น้ำเสียงสั่นสะอื้นเกลี้ยกล่อมหวังให้เขาใจอ่อนปล่อยเธอไป     “เพลงเรากำลังจะมีความสุขด้วยกันนะครับ สินสัญญานะว่าสินจะไม่ทำให้เพลงเจ็บ” น้ำเสียงแสนอ่อนโยนเอื้อนเอ่ยโน้มน้าวร้องขอความเห็นใจ     “ไม่.....สิน.....ปล่อยนะ ปล่อย ช่วยด้วย ช่วยด้วย” เมื่อมองไม่เห็นทางรอดพ้นจากเงื้อมือของซาตานร้ายเธอตัดสินใจตะโกนร้องขอความช่วยเหลือแอบหวังเล็กๆว่าจะมีคนมาช่วย แม้มันจะริบหรี่ก็ตาม   อั๊ก     ความเจ็บปวดมาพร้อมกับความจุกแน่นพุ่งกระจายทั่วท้องเสียงร้องขาดหายกลางอากาศ ไม่มีแม้แต่แรงพูด กำปั้นใหญ่ชกลงบนท้องน้อยสุดแรงไร้ความปราณี     “ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้ เล่นตัวนักนะ จะหวงอะไรนักหนา ห๊ะ”   ธาตุแท้ของชายหนุ่มเผยตัวตนออกมา รีบกระซากเสื้อขาดออกจากกันเผยทรวงอกกลมโต       อ้อยเข้าปากช้างแล้วมีหรือจะยอมคลายออกมาง่ายๆนอกจากความหวานในตัวของมันหมดไปตอนนั้นมันคงคายซากอ้อยทิ้งอย่างไม่ใยดี     เพลงทิสาแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เมื่อเห็นแววตาโหดร้ายของเขาที่กำลังจดจ้องมองเรือนร่างตัวเองอย่างหื่นกระหายมันช่างน่ากลัวเหลือเกิน ‘ฉันจะทำยังไงดี’     “ชะ ชะ ช่วย...ด้วย อย่า.. อย่า.. อย่า”  เสียงร้องค่อยๆแผ่วเบา เรียวแรงหดหายไม่อาจขัดขืนต่อต้านซาตานร้ายได้อีกต่อไป     “เล่นตัวนักนะ ฉันจะทำให้เธอมีมลทินถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงเคยผ่านมือผู้ชายอย่างฉัน มาแล้ว ฉันนี้แหละจะทำให้เธอนอนร้องครางให้ฉันฟังทั้งวันทั้งคืนเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” แววตาซาตานร้ายจ้องมองเรือนร่างขาวสวยแทบอยากกลืนกินลงไปทั้งตัว     และแล้วความคิดบางอย่างผุดขึ้นในหัวสมองอันชั่วร้าย  รอยยิ้มอันน่ากลัวเผยบนมุมปาก       มือหนารีบคว้า บุหรี่บนโต๊ะเล็กๆข้างเตียง จุดไฟ ไม่นานควันบุหรี่สีขาวลอยพวยพุ่งขึ้นเป็นสาย ส่งกลิ่นเหม็น     “เธอจะต้องมีมลทินติดตัวตลอดไป”มือหนาถกกระโปรงขึ้นและกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วขาดเผยกลีบกุหลาบบางสีชมพูสวยงามแนบสนิทเพราะมันไม่เคยมีชายใดแตะต้องมาก่อน          สินธรกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่อยากใช้ลิ้นโลมเลียเสียเหลือเกิน     ในเมื่อตั้งใจไว้แล้ว มือข้างที่จับบุหรี่ค่อยๆดันต่ำลง จ่อปลายสีแดงร้อน แล้วจี้ลงบนเนินกุหลาบบางสวยจนควันสีขาวลอยพุ่งขึ้นมาพร้อมกลิ่นเหม็นไหม้ลอยตามขึ้นไปบนอากาศ     กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด     เสียงกรีดร้องดังขึ้นเจ็บปวดทรมานรวดร้าวตรงกลางสาวแผ่ซ่านถึงขั้วหัวใจ หยดน้ำตาไหลอาบแก้ม ไม่อาจบรรเทาความเจ็บลงได้     เพลงทิสา นอนกรีดเสียงร้องดังลั่นจนหมดสติ